De gedichten staan vanaf 31-12-2019 alle weer in de goede volgorde en goed leesbaar: geniet er (nogmaals) (beter) van!

Blog 778 Versie 29-12-2019

 

Er (gedicht)

 

Er kan van alles misgaan,

om ’t optimistisch te zeggen;

daarom: bewaar de nieuwe

briefjes van vijftig niet

voor later, want de kater

komt onverwacht; geef acht

op link geruis, spaar

je huis niet, maar woon

het uit, laat het kruis

van onverwachte tegenslag

niet uitgroeien tot

een kwade dag, doe

wat je nu vermag, en lach

de dodelijke ernst niet

uit, want vroeg of laat

geschiedt wat je niet wilt

toch tegen wil en dank;

het leven vervreemdt

je ziel en je lijk vergaat

tot stank, gerecycled

na gejank om je voorbije

leven: je wist toch:

alles duurt maar even…

 

Leo Besouw

Blog 777 Versie 26-12-2019

 

Wat is het verschil? (gedicht)

 

Wat is het verschil

tussen een schietgebed

en een gebed zonder end?

 

Een schietgebed is

(misschien) een gebed

bij het schieten,

zoals de Russen

momenteel in Idlib

(Syrië) doen.

 

Een gebed zonder end

is (misschien) een oorlog

voeren die maar niet

wil eindigen, zoals

Assad doet op dit moment.

 

Alleen de tijd verglijdt

en daarmee het bidden;

wat de waarheid is

laat ik (voorlopig) maar

in het midden (-Oosten)…

Leo Besouw

Blog 776 Versie 22-12-2019

 

Jesus Christ (gedicht)

 

Jesus Christ

was de man

die ’t wist:

zo kom je in de hemel

en zo kom je in de hel,

wees niet hovaardig

bedenk dat wel,

steel niet als een dief

maar hebt elkander lief,

wie naar mijn regel leeft

hoeft op ’t eind

niet bang te zijn,

het oordeel van de Heer

zal eeuwig leven zijn…

 

Leo Besouw

Blog 775 Versie 18-12-2019

 

Bij de beesten (gedicht)

 

Bij de beesten af,

zo maf zijn vergelijkingen

van het lot van boeren

met dat van Joden

of andere minderheden

uit het verleden.

 

Wat de Nazi’s deden

is met niets te vergelijken:

ze gingen (met leugens)

letterlijk over lijken,

gegrond op etnische

superioriteit en ander-

mans veronderstelde

inferioriteit, wat in

de geschiedenis zijn

weerga (tot nu toe)

niet heeft gekend.

 

Een stel stikstof-

regelneven vergelijken

met Nazi’s die

nergens voor beefden

slaat de plank mis

en zet het eigen

verstand in de pis…

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie (ook) nrc 15-12-2019:

Boeren : wij betreuren het kwetsen…

Column van Jean Pierre Geelen.

Blog 774 Versie 15-12-2019

 

Boris (gedicht)

 

Boris

blies met

bravoure zijn

Brexit-trompet

en haalde grootdeels de

Britse bevolking in zijn net

van beloften dat Brexit

er zal zijn voor die er

erg mee boften.

 

Nu nog maar zien

dat zijn vrinden

een “good deal” vinden

met de EU

over de toekomstige

relatie van zijn natie

met al die handels-

belangen en regels passend

bij een betamelijke scheiding.

 

Want alleen op de wereld

zonder deugdelijke banden

met omringende landen

zal ze slecht bekomen

en leiden tot een

gruwelijk einde van

eens gekoesterde dromen…

 

Leo Besouw

Blog 773 Versie 11-12-2019

 

Verlamming WTO (gedicht)

 

Verlamming van

de wereldhandel

hangt ons boven

het hoofd:

van de zeven juristen

mogen er 3 nog twisten

bij het WTO, en

woensdag krijgen

er nog 2 hun congé.

 

Zo blijft er nog één

die geen geschil meer

kan beslechten en blijft

slechts het vechten

met handelsbarrières

of misschien zelfs met

bloed dat de zee

zal verkleuren als

een romantische

avondgloed.

 

Zullen we terugvallen

op onze eigen Trabant

of Ford of Dafje:

er zal geen lachje

meer zijn als alleen

de eigen boerenkool

met stamp de welvaart

moet steunen in eigen land,

en zo geldt het voor

pasta en mais, voor

soja en allerlei

nationaal fraais…

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie (ook) “Verlamming WTO…”

in nrc 10-12-2019, Opinie 17.

Blog 772 Versie 07-12-2019

 

Zijn haviksogen (gedicht)

 

Zijn haviksogen

kozen voor die

hem niet bedrogen;

dat hij zelf

heel vaak heeft gelogen

deed er nu even niets toe

en hij koos eieren voor

zijn geld, want zonder

bondgenoten ben je

gauw uitgeteld,

dat is een waarheid

als een koe

heeft een boer

hem zelf verteld…

 

Leo Besouw

Blog 771 Versie 04-12-2019

 

Wie wiegde (gedicht)

 

Wie wiegde jouw wieg,

wiens ogen keken je aan,

nog klein en rein als je was,

wie droeg je op handen,

wie droogde je luier,

wie deed er jouw was?

 

Waar stond die wieg

en kon je ermee weg,

waar leerde je lopen,

wie geleidde je

langs de heg,

wie leerde je taal

en misschien ook zingen,

wat deden de handen

die jou omringden?

 

Hoe kwam het zo ver

dat je uit kon vliegen

uit het nest van

die van je hielden,

lieten ze je geoefend

gaan in het volle leven,

kon je het aan en ben

je nu voldaan met je

voltooiing als mens?

 

Wie legt jouw leven

langs een meetlat,

wie schrijft  jouw

memoires over het

zilte nat waarin je

leerde zwemmen

en zegt dan:

dat was dat?

 

Leo Besouw

Blog 770 Versie 01-12-2019

 

Wachtkamer in apotheek

 

“Ik heb het niet.”

“Wat?”

“Kanker dus,

gelukkig niet.”

“Maar je hoofd?”

“Nee, daar kom

ik niet vanaf.”

 

Volgende!

 

Blikken op oneindig.

 

Tekort tijd

om nog één keer

samen te zingen?

 

Volgende!

 

…

 

Leo Besouw

Blog 769 Versie 27-11-2019

 

In een alkoof (gedicht)

 

In een alkoof

werd geboren

een “groot” filosoof:

hij kruimelde

wat taal bij elkaar,

rookte een enkele sigaar

en stak zijn licht op

bij het internet

en kwam uit het slop.

 

Nu wordt hij

“veel” gelezen

denkt hij zelf,

want in meer

dan elf landen

delft men zijn

taalkundig braaksel

en lezen zijn

gedichten als een mirakel.

 

Denkt hij, maar vroeg

of laat ontwaakt hij

uit zijn droom: vergetelheid

is slechts wat rest

en uit is zijn droom…

 

Leo Besouw

Blog 768 Versie 24-11-2019

 

Zoals alles (gedicht)

 

Zoals alles

wat omhoog gaat

eens omlaag gaat,

zoals de zon opkomt

en zich legt ter ruste,

zoals de zee zich

hoog verheft bij vloed

en zich bij eb

vernedert voelt met

diepte, zoals de berg

zich verheft en eens

het dal het meest weegt,

en diep meer zegt

dan toe ie boven bleef,

zoals de grond

zijn stevigheid eens gaf,

maar bij een beving

het begaf en wegzeeg,

zo is ’s mensen lot,

eens hevig groots en

later weer een

karikatuur: wat zot,

zo leeg en bot…

 

Leo Besouw

Blog 767 Versie 20-11-2019

 

Op weg (gedicht)

 

Op weg naar

het honderd kilometer-

bord, knort het varken

rustig verder, laat de koe

met gemak zijn plas

en poep, en klinkt

de roep van de boer:

draai ons asjeblieft

geen loer, met al

dat gedoe over stikstof:

ik word het moe

al dat geouwehoer

over natuur doet me

geen moer, want mijn

beroep is als het wezen

moet: mijn liefde

voor het dier doet

alle Nederlanders zo

ontzettend veel plezier

dat die honderd

kilometer iemand

ook maar een zier

kan schelen: uit onze

kelen en trekkers komt

genoeg geraas op vele

plekken en wie-o-wie

zal ons dat beletten?

 

Leo Besouw

Blog 766 Versie 16-11-2019

 

Communicatie (gedicht)

 

Met communicatie

staat of valt

iedere relatie.

 

Draai de eerlijkheid

om de kop,

vroeg of laat

hang je zelf in de strop.

 

Of het Orbán

is of Bolsonaro,

Trump of Johnson

of een of ander trio,

is misleiding je weg:

je eindigt tenslotte

in een put van het

riool bij ander vitriool.

 

Je zij dus gewaarschuwd:

is leugen je weg,

leidend tot miscommunicatie,

dan verlies je het

fundament waarop

relatie is geënt,

en kom je noodlottig

aan je end…

 

Leo Besouw

Blog 765 Versie 13-11-2019

 

Om kort te gaan (gedicht)

 

Om kort te gaan:

de Brexit is wat korter

bij de maan-

dag waarop het Britse pond

zal vallen en de

hedgefondsen kunnen knallen

met slim “verdiend” geld.

 

Want vroeg ponden verkocht

voor besmuikte dollars,

zijn die ponden op

het moment van levering

op te kopen uit de vrije val

en contractueel te voldoen.

 

Zo zijn de al ontvangen

dollars rijkdom voor

het “short gaan”,

die de poenpot

van de verkoper

rijkelijk vulde…

 

Leo Besouw

 

P.S. zie voor nadere info:

De Volkskrant 02-11-2019

Pag. 16: Miljarden (ponden)

gaan in rook op…

Blog 764 Versie 10-11-2019

 

Lévi (gedicht)

 

Lévi sprong zachtzinnig

uit de band

en werd bekend

in heel het land.

 

In De Wereld Draait Door

fluisterde Özcan hem

nog wat bij/ in ’t oor

en het gehoor

stond perplex

van deze man,

die rechtstreeks

uit de armoede kwam.

 

Zijn gedichten bleken

zo rijk, dat ik me zelf

te kijk gezet voelde

en mijn dichtersbloed

even stil bleef staan.

 

Maar de volgende

ochtend begon het

al bij het ontbijt

te jeuken en schreef

mijn hand en loflied

voor deze -inmiddels-

heer van stand

in dichtersland!

 

Leo Besouw

 

P.S. met dank aan Lévi Weemoedt.

Blog 763 Versie 07-11-2019

 

Trump en zijn kruis (gedicht)

 

Trump heeft het

zwaar met zijn kruis:

het Witte Huis heeft

daartoe Paula White

aangesteld, zo meldt

het nrc.

 

Vorige week was White

met andere christelijke

leiders er aan het bidden,

te midden van de zorgen

die de president omringen.

 

Zo gingen zij promoten

het z.g. welvaartsevangelie

voor de Amerikaanse

zeloten om onverdroten

heil af te smeken

en donaties te vragen,

waarna God de gevers

zal belonen.

 

“Nee zeggen tegen Trump”

is volgens White  “net

zoiets als nee zeggen

tegen God”. Ik vraag me

nochtans af in welke grot

ik dekking moet zoeken

tegen dit gebod…

 

Leo Besouw

 

P.S. : n.a.l.v. artikel “Evangelist…”

in nrc next pag. 13, 06-11--2019

Blog 762 Versie 03-11-2019

 

Dick (gedicht)

 

Dick, dicker, het dickst.

Big, bigger, the biggest.

Leugenachtig, leugenachtiger, het leugenachtigst.

Gezwollen, gezwollener, het gezwollenst.

Dwaas, dwazer, het dwaast.

Raar, raarder, het raarst.

Zwaard, zwaarder, het zwaardst.

Drek, drekker, het drekst.

Gek, gekker, het gekst.

 

W.v.t.t.k.; N.o.t.k. …

 

Leo Besouw

Blog 761 Versie 30-10-2019

 

Wie niet weet (gedicht)

 

Wie niet weet

van de hoed en de rand

raakt wal noch kant

en duwt zijn land

in drijfzand.

 

Wie maar speelt

dat ie ’t beter weet

draagt bij aan

ontwrichting en meer

dan boerenleed.

 

Wie zichzelf onwrikbaar

wijs acht is al verdacht

voor ie ’t zelf weet,

terwijl het lot

hem stilletjes

van binnenuit aanvreet.

 

Zo stemmen kolossen

van waarheden

de wetten vast

van Perzen en Meden…

 

Leo Besouw

Blog 760 Versie 26-10-2019

 

De laatste (gedicht)

 

De laatste zonnebloem

kijkt me aan

door het zij-raam;

straks gaat hij

met wortel en tak

in de biobak.

 

Treurend om

de voorbije zomer

knip ik hem

in stukken, mijn

spieren worden lomer,

mijn dromen vloeien uit:

wat was het begin,

zo klein, één zaadje

in de moeder

die alle leven geeft.

 

Je beeft bij de aanblik

van de lengte en tegelijk

de kortheid van al

wat leeft…

Leo Besouw

Blog 759 Versie 23-10-2019

 

Boris (gedicht)

 

Boris boksbal

bokste er op los

voor de eenendertigste

zou de EU de klos krijgen,

en zou hij  z’n tegenstanders

aan z’n degen rijgen.

 

Maar o wee, die Noordzee,

die is zo smal, dat zelfs

een lekke tunnel

een hindernis kan vormen

voor zijn geklungel.

 

Wie weet raad

voor zijn daad

van onverwacht triomf:

boksen tot ie erbij neervalt,

of naar adem happend

een flinke plons,

in die vermaledijde Noordzee

of misschien iets anders kroms?

 

Leo Besouw

Blog 758 Versie 19-10-2019

 

De vinger (gedicht)

 

De vinger van Pelosi

dreef tot heftige emotie

bij de President:

niet erg in zijn element,

laat staan in zijn Beast,

vloekte hij haar

de vergadering uit.

 

Dit gebeuren in geuren

en kleuren in de media,

deed Pelosi niet zeuren,

maar bidden dat

de zwakke plek

in hun midden

zou worden bijgestaan

door goddelijke interventie.

 

Zo zou President’s

competentie wat

worden opgehemeld

en zouden zijn intenties met

onze aardbol wat beter

kunnen oplichten

onder hemelse fluoricentie…

 

Leo Besouw

Blog 757 Versie 16-10-2019

 

Ik kus de boer (gedicht)

 

Ik kus de boer die

kiespijn heeft niet,

je weet niet wat

hij doet met zijn riek,

of bij het ochtendgloren

met zijn reusachtige

tractoren, om de orde

op mijn snelweg te

verstoren en zo de

anti-stikstof-fans

te ringeloren.

 

Nee, ik scheur graag

honderddertig als

ik haast heb, want

ik wil fertig -op tijd-

klaar zijn met mijn

bouw-klus anders dreigt

de een of andere doctorandus

met een schadeclaim.

 

Naar ik verneem zijn er

zo meer belangengroepen

die naar elkaar zo gaarne

boe-roepen, en graag

de ander de koe

uit de sloot willen roepen…

 

Leo Besouw

Blog 756 Versie 12-10-2019

 

Onmetelijke wijsheid (gedicht)

 

“Onmetelijke wijsheid”

was een begrip uit de tijd

dat de Bijbel nog

groots leefde in

de harten en hoofden

van velen die

erin geloofden.

 

Nu, in het Twitter-

tijdperk, nu kerk

en God wat zijn

verbleekt is er een vos

die nieuwe passie preekt

en voluit gaat voor

eigen wijsheid en daarvan

spreekt als “onmetelijk”,

en dat steekt.

 

Nu is alleen de vraag

of hij ook nog weet

dat de weg naar de hemel

smal is, en die naar

de hel onmetelijk breed.

 

Leo Besouw

 

P.S. zie ook de Volkskrant

08-10-2019, pag. 1:

“Trump wekt woede…”,

laatste alinea.

Blog 755 Versie 09-10-2019

 

De dood (gedicht)

 

De dood zegt niets,

het is voorbij,

het wij dat eeuwig leek,

maar nu: de grond

daarvoor is weg,

je verloor je kameraad

en deelgenoot in ’t leven,

ook al weet je (later)

het was maar even,

als een druppel aan het dak,

je deelgenoot belandde

met een smak

in ’t onbegrijpelijke eind

van wat eens was,

een ongemerkt verbond

dat stilletjes stond

voor een leven samen,

totdat een onvatbaar noodlot

leidde tot een nieuw

en grenzeloos “amen”.

 

Leo Besouw

Blog 754 Versie 06-10-2019

 

Verraadt de koning niet (gedicht)

 

Verraadt de koning niet,

want je krijgt voor straf

een permanente glimlach

op je gezicht gekerfd:

dat hebben we geërfd

zoals Gwynplane overkwam

in “L’Homme qui rit”,

al is het lang geleden

dat die roman uitkwam.

 

Dan nu de Joker (film):

een diabolische onruststoker:

een eenzame, narcistische

en getraumatiseerde man

slikt zeven soorten medicijnen

tegen zijn geestelijke problemen,

glijdt af en wordt totaal maf.

 

Zijn er nu gelijkenissen

met de wereld van nu,

of is het slechts gissen

wat de maker heeft bedoeld,

is het (deels) op het nu gestoeld?

 

Misschien is de kloof

tussen film en het nu

minder groot dan u

wellicht wel denkt:

een (gestoorde) loner

voelt zich mateloos gekrenkt

door een “elite”, komt

dat ons niet ergens voor

als net ietsje té bekend?

 

Leo Besouw

 

P.S. Mede geïnspireerd

door “Verknipt voor de rol”

in de Volkskrant 03-10-2019,

pag. V4 – V7.

Blog 753 Versie 03-10-2019

 

De aarde (gedicht)

 

De aarde bevìng mij:

bévingen, stormen

tyfoons, te veel

en te weinig water,

te warm en te koud,

te jong? en te oud?

 

Wat is dat voor planning

van een Schepper,

of ie Ie nog in de

gewenning en is dus

Zijn 7-dagen-klus

nog steeds niet af?

 

Misschien is alleen

Zijn zon een beetje af,

er zit tenminste

regelmaat in dag en nacht,

maar in de donkere uren

vraag ik me (soms) af:

waarom zoveel mensen

het soms moeten bezuren

in een schepping

die verre staat van af…

 

Leo Besouw

Blog 752 Versie 29-09-2019

 

Thomas Cook (gedicht)

 

Thomas Cook

en Boris Crook

doen nu een onderzoek

hoe het nou moet

na het faillissement

van hun tent.

 

Na de té grote broek

die ze hadden

geboekt, bleef nu,

diep bedroefd, slechts

een restant van het

gezwollen sentiment.

 

De overvloed aan grote

woorden verschrompelde

tot stotterend gehakkel;

het volk zat nu met de

gebakken peren in hun maag,

en zoals Dirk-Jan van Baar

al had voorspeld:

Great Britain was nu uitgeteld;

wordt vervolgd,

zo zij gemeld…

 

Leo Besouw

 

P.S. Voor Dirk-Jan van Baar:

zie de Volkskrant 25-09-2019,

pag. 21.

Blog 751 Versie 26-09-2019

 

Blackface (gedicht)

 

Blackface kan niet

meer, het doet erg

zeer, ook al is het

niet zo bedoeld,

het stoelt teveel

op stereotypen die

minderwaardigheids-

gevoelens opriepen.

 

Zo heeft Trudeau

spijt van zijn (te)

lichtvaardige schooltijd,

toen hij zich uitmonsterde

als Harrry Belafonte,

en ook zijn persoonlijke

versie van Aladin

(de zwarte) oogstte

nu tegenzin, schadelijk

voor kiezersgewin.

 

Zo moeten (thans)

de blackface-artiesten

in de kast, want wit

blijft wit, zoals damast:

witwassen dus die

verzwarte of verbruinde

koppen, afnokken met

stereotypen en niet meer

piepen…

 

Leo Besouw

 

P.S. zie ook de Volkskrant

23-09-2019, pag. 7.

Blog 750 Versie 23-09-2019

 

Als die wolk (gedicht)

 

Als die wolk

nu eens oplazert,

dan heb ik weer

vrij spel met de zon

en mijn boek van Oek,

dan kan ik lekker

chillen en gillen

als het moet.

 

“Zwarte schuur”

heet het boek van Oek,

het sprak me aan,

meteen, omdat ik zelf

ben geboren naast

een zwart geteerde boet.

 

Wie zou ik zijn geweest

als ik in die roman

zou hebben geleefd,

wat had het lot beslist

als ik naast die kist-

en in die boet mijn

eerste bedje had

gevonden, was ik dan

door die schrijver

als personage verslonden?

 

Leo Besouw

Blog 749 Versie 20-09-2019

 

Radio Oranje (gedicht)

 

Radio Oranje

als Onze Lieve Heer

op zolder,

was dat geen kolder?

 

Nee, dat was meer

dan dodelijke ernst,

toen de waarheid

door een dictatuur

ons ontnomen werd

door zuur racisme,

eigenwaan van ‘t

“Herrenvolk”, toen slechts

één man met zijn dolk

van leugens en loze

beloften ons land

verschoftte en kerken

volliepen als schuil-

plaatsen voor mannen

en vrouwen die niet

alleen de heer zochten,

maar als Oranje-getrouwen,

verbonden onder dreiging,

via Radio Oranje

ons land, eens bevrijd,

weer wilden opbouwen.

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie “Radio Oranje”

op de “zolder” van

het Amsterdam Museum.

Blog 748 Versie 18-09-2019

 

Doodgaan (gedicht)

 

Doodgaan kan altijd

nog: je loopt

met je ziel

onder je arm,

niemand wil hem

kopen.

 

De bomen hebben

het in hun kruin,

maar jouw kop

is leeg als

een gebroken kerstbal.

 

Ik lig  nu en aanbid

de zon, dan maar,

hij schijnt op mij:

de ballen worden

warm en troosten

mijn bodemloze kop…

 

Leo Besouw

Blog 747 Versie 14-09-2019

 

Mensen (gedicht)

 

Mensen hou elkaar

toch (even) vast,

zie ze lopen in ’t groen

van plantsoen en liefde,

zouden jullie dat ook

niet (willen) doen,

die stoute schoen

even passen, geen ruimte

tussen belendende jassen,

zomaar even voelen

hoe het is te leven

met warmte en nabijheid,

ook al duurt ‘t

soms maar even…

 

Leo Besouw

Blog 746 Versie 15-09-2019

 

Indommelen (gedicht)

 

Nu kunnen we

indommelen, laat de

Britten maar stommelen

met hun rariteitenkabinet:

het is even uit

met de pret:

de man van “order, order”

hangt zijn pet

al aan de wilgen,

de Queen valt in slaap

op haar troon

en “de zoon van het volk”

oogt slechts hoon

als kostschooljongen

uit Eton: dat is

niet meer bon ton.

 

Wie weet verlaat hij

snel zijn upper class

met zijn gemaakte

volkse inzet, en wordt

al ras zijn beeld als held

des volks geplet…

 

Leo Besouw

 

P.S. zie ook “Een ophitser…”,

artikel van Ian Buruma

in nrc, 08-09-2019,

Opinie en Debat, p. 09.

Blog 745 Versie 07-09-2019

Centrifugale kracht (gedicht)

 

Centrifugale kracht

en koorddansen

vergroten de kansen

op vrede niet:

Trump speelt

de Zwarte Piet

naar Rouhani,

maar die heeft geen weet

van de branie

en bedoeling van Trump:

die danst op een koord

totdat ie zelf

in de geschiedenis

wordt gedumpt…

 

Leo Besouw

Blog 744 Versie 04-09-2019

 

Kom vlinder (gedicht)

 

Kom vlinder,

ik hinder je niet

bij je zoektocht

naar honing:

spreid je vleugels,

vier je teugels

en laat je neer

op de blauwe bloem

die vol is van honing.

 

Ter bekroning kleur

je je vleugels met

witte stippen en omlijn

je ze met oranje slippen

en dans je voor me

zolang je kan: jouw

droom brengt me

in de ban…

 

Leo Besouw

Blog 743 Versie 31-08-2019

 

Hij verliest (gedicht)

 

Hij verliest zijn veren,

maar niet zijn streken:

die vogel heeft het

goed bekeken:

zijn vriendjes op de

juiste plek gezet:

zo staat hij nooit

voor onbekwame gek;

zijn kop rechtop,

ten teken van verzet

tegen ieder die

hem iets belet.

 

Zo vliegt hij voort

langs ’t koord

van de geschiedenis,

en houdt hij vol:

“met mij is echt niets mis”…

 

Leo Besouw

Blog 742 Versie 27-08-2019

 

Ik ben (gedicht)

 

Ik ben Napoleon (niet):

de beurskoersen zullen

stijgen tot ongekende

hoogten, de dollar

zal stijgen tot in

de hemel, de Chinezen

zullen worden opgevangen

in een reservaat,

uit achting voor

de zwakkeren.

 

Mijn leven zal

onbegrensd worden

geëerd als redder

van mijn volk, een

gouden kalf zal

het vrijheidsbeeld

vervangen, de zon

zal nooit meer

ondergaan in mijn rijk

waarin ieder in weelde

zal zijn gevangen,

en niemand en ook

niemand zal mij nog

kunnen stangen!

 

w.g. Xx

Leo Besouw

Blog 741 Versie 24-08-2019

 

Kijk (gedicht)

 

Kijk naar die

zonnebloemen die

hun kop richten

naar de zon,

hun blad als vleugels

van de tijd

die zomer heet

en zachtjes voorbijglijdt…

 

Leo Besouw

Blog 740 Versie 20-08-2019

De Dode Zee (gedicht)

 

De Dode Zee

zakt met de wereld

van consumptie mee:

het water zakt er

per jaar een meter

door “damming

the Jordan River”.

 

Het Gronings gas

levert ook daling,

al is ’t niet zo sterk:

ook dat is ’t werk

van mensenhand

in “consumptieland”.

 

Wat valt er nog meer

te vertellen over

de ecologische voetafdruk

waarmee de aarde

wordt uitgeput

door bevolkingsdruk

en steeds grotere

“behoeften”, die vooral

de uitvinders daarvan

hun zakken spekken

als gewiekst geboefte?

 

Leo Besouw

Blog 739 Versie 16-08-2019

 

Stropoppen (gedicht)

 

Stropoppen van het

Amerikaans Congres

mogen alleen als

strooppotten functioneren

als het aan de president

ligt, zo valt uit het

bericht in de krant

van zestien augustus

op te maken: meer

smaken zijn kennelijk

niet toegestaan, gezien

zijn vermaan aan

de Israëlische premier:

die ging er vlot in mee

en ontzegde twee

congresleden de toegang

tot het soms genoemde

“Heiig Land” en veegde

ander advies in de mand.

 

Zo voorkwam die premier

“tekenen van grote zwakte”

en zwaaide met de wind

van Trump mee.

 

Hoe leger het hoofd

en hoe lamlendiger de

principes, hoe misselijker

het gedraai van

sommigen aan de top

van schimmige elites…

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie de Volkskrant

16-08-2019, pagina 4,

“Politici VS geweigerd…”

Blog 738 Versie 14-08-2019

 

Gemeen (gedicht)

 

Gemeen kneep hij

één oogje dicht,

als ze voor hem

zouden knielen

en zijn hielen

zachtjes zouden likken

na het lucratieve

handelsakkoord wat hij

ze voorstelde,

na gedwongen knikken

voor zijn dreiging

ze anders helemaal

te laten stikken…

 

Leo Besouw

Blog 737 Versie 10-08-2019

 

Spelen (gedicht)

 

Spelen met het mes

op tafel

is voor die

met een grote wafel;

als met poker,

wie krijgt de joker,

wie bijt

in het stof,

wie krijgt de eerste

en wie de laatste mep,

wie keert terug

naar ’t thuisfront

met onvoorstelbaar leed,

of met leed,

voorzien van lof…

 

Leo Besouw

Blog 736 Versie 06-08-2019

 

De boeggolf (gedicht)

 

De boeggolf

komt ná het schip;

het woord van de dominee

weerkaatst op jouw lip;

na de flits

komt het gedonder;

na het vuil

wordt je ongezonder.

 

Zo leek 8chan

oorspronkelijk

een vrij begin,

maar na een vloek

als een inktvlek

verwerd het tot een duivel,

die verbonden met

en gedrenkt in

(soms) dodelijke waanzin…

 

Leo Besouw

P.S. Zie de Volkskrant

05-08-19 “Online broeinest…”

Blog 735 Versie 03-08-2019

 

Gooi uw beeld (gedicht)

 

Gooi uw beeld

van de Melkweg

weg, hij is niet plat,

maar aan de

uiteinden flink afgebogen,

zo blijkt uit

nieuwe studie:

spiraalvormige armen

heeft ie en de

randen trekken scheef.

 

De wetenschappers

zijn weer op dreef

met hun telescopen

en hopen dat hun Gaia

in drie jaar met een

3-D kaart nog eens

1,7 miljard sterren

zal weergeven zonder weerga.

 

Leo Besouw

Bron: NOS-nieuws 13:32, 02-08-2019

Blog 734 Versie 30-07-2019

 

Eerst (gedicht)

 

Eerst trekt ie

naar links,

dan trekt ie

naar rechts,

die wolk,

straks balt ie

misschien tot

onweer en barst ie

los in geflits en geknal,

met plenzen

van regen en spijt

dat ie ooit in de tijd

zo’n vriendelijke wolk

leek, waar wel wat

mee was te beginnen,

maar eenmaal

los van het volk,

zich buiten zinnen

kon laten gaan als een

futuristische explosieve

waan van de maan…

Leo Besouw

Blog 733 Versie 27-07-2019

 

De bomen (gedicht)

 

De bomen

waaien de winden,

de winden waaieren

de gedachten

in het brein.

 

De bladeren tekenen

zich af tegen

lichte nachten,

het bewustzijn

verruimd tot wie

wij als mens

in deze  zwoele

zomernachten

blijvend zouden

willen zijn…

 

Leo Besouw

Blog 732 Versie 23-07-2019

 

Wat is (gedicht)

 

Wat is

waarheid

als

“wanklanken”

van

overheidswege

geweerd

worden en

bijvoorbeeld

Oeigoeren

geweigerd

worden hun

eigen wortels

te laten

spreken?

 

Leo Besouw

Blog 731 Versie 20-07-2019

 

Wees tevreden (gedicht)

 

Wees tevreden

met je bestaan,

hier beneden,

laat je niet bekoren

door engelenkoren,

want het bestaan

aan gene zijde

is ongewis: geen

die ervan teruggekomen is

en ons kon vertellen

van de vreugden

die werden beloofd

als je voldoende

in de Heere had geloofd…

 

Leo Besouw

Blog 730 Versie 17-07-2019

 

Ik heb de pest (gedicht)

 

Ik heb de pest

aan wrok om

een lek in een

oude sok

als K. Darroch

oogstte over de Iran-deal

in het Verre Oosten.

 

De heer T. torpedeerde

hem en sloeg een gat

in twaalf jaren

diplomatie, en zie

de gevolgen: tankers

over de knie van

geïrriteerden, wie

dat dan ook zijn.

 

Welk konijn komt er

straks uit de hoed

van de man die

 -o zo graag- stoer doet?

 

Leo Besouw

Blog 729 Versie 14-07-2019

 

Hoeveel (gedicht)

 

Hoeveel haren

telt een zak,

hoeveel streken

kent een kat,

hoeveel tanden

heeft een lui paard,

hoeveel tonnen

heeft een mega,

hoeveel uranium

heeft een bom,

van hoeveel straling

wordt je krom,

hoeveel leugens

gaan er in een doofpot,

met hoeveel sloten

is een staatsgeheim

op slot?

 

Wie het weet

mag mij mailen;

‘k weet alleen niet

of het de wereld

iets kan schelen…

 

Leo Besouw

Blog 728 Versie 10-07-2019

 

Kerst-droom (gedicht)

 

Met Kerst

hebben we:

de oorlog gewonnen,

de brexit overwonnen,

de vluchtelingen

hebben hun stal,

de zieken zijn

genezen, de doden

zijn herrezen,

er zal geen smart

meer zijn, de vrede

breekt los, de leugen

verdwijnt in het ravijn.

 

Allen zullen we

voor eeuwig gelukkig zijn…

 

Leo Besouw

Blog 727 Versie 07-07-2019

 

Je hoort (gedicht)

 

Je hoort de bomen

ruisen en de vogels

fluiten op ’n avondlijk

uur gezeten op ’n zetel

buiten, waar d’ondergaande

zon een sprookje

verzon uit de soep

van de natuur

voor ons mensen,

die tweebeners,

op ’n laat uur.

 

Leo Besouw

Blog 726 Versie -3-07-2019

 

Waar zijn zij gebleven?

 

Waar zijn zij gebleven,

zij, die dreven op

de stroom der geschiedenis:

Napoleon op Sint Helena,

Hitler in zijn bunker

met zijn Eva,

Djengis Kahn op

de steppen,

Alexander de Grote,

over hem valt te reppen,

Stalin met het begin

van zijn communistische heilstaat?

 

Sommigen belandden

in een mausoleum;

alleen de Heere is verdwenen

naar de hemel en die

alleen zingen wij het Te Deum!

 

Leo Besouw

Blog 725 Versie 30-06-2019

 

Het geluid (gedicht)

 

Het geluid vanaf

een  kinderspeelplaats

belooft de toekomst,

al is die voor

ieder individu’tje

ongewis: hangend aan

het klimrek spiegelt

zich de tijd, lopend op

de evenwichtsbalk

schuifelt onzekerheid;

de bal is rond en

stuitert naar links en rechts,

wie hem tracht te pakken

weet slechts (en dat is

niet het minst) dat ook

geluk en ongeluk soms

slechts toeval is, wat geldt

voor oud en kind…

 

Leo Besouw

Blog 724 Versie 26-06-2019

 

Al staat de hele wereld (gedicht)

 

Al staat de hele wereld

in brand, er is

genoeg water om

te blussen, maar het

komt altijd te laat.

 

De zielen zijn

het lichaam ontvloden,

hun lijven verbrand

of in stukken retour

naar het vaderland.

 

Honderd en vijftig,

dat is veel, maar meer

is nog erger en aan

wiens kant is

een onbeslist deel.

 

Als de furie regeert

en het verstand inteert

glijden we af naar

minder dan holbewoners,

en is de aarde

terug bij af.

 

Leo Besouw

Blog 723 Versie 22-06-2019

 

Zonder violen (gedicht)

 

Zonder violen

geen vioolconcert,

zonder violen

geen tuin.

 

Ons brein zou veel

worden ontstolen,

ons oor en oog

zouden minder zijn

en gedepriveerd.

 

Zonder violen

zou het leven en

de Here een stuk

minder zijn geëerd…

 

Leo Besouw

Blog 722 Versie 18-06-2019

 

Grijp de tijd (gedicht)

 

Grijp de tijd

bij z’n kladden,

haal je handen

uit je zakken,

neem je pen

of troffel ter hand,

laat je  vingers

trillen in het land,

je voeten dreunen

op de planken

of in het zand,

schep het water

uit de zee, maak

nieuwe dingen mee

en schep een nieuwe

band met je volk en land…

 

Leo Besouw

Blog 721 Gespot (gedicht)

 

Gespot, gedoodverfd

door een cartoon:

nou breekt mijn schoen

en vraag ik me af,

wie is nou zo maf

dat alle spot

in de doofpot moet

worden gestopt?

 

Is daarna misschien

de beeldspraak aan

de beurt, zodat een

“zeurkous” alleen nog

als “zeurpiet” mag

worden besmeurd?

 

Een klimaat van

relativering verdient

(mijns inziens) meer

waardering, zodat

men zich niet aanstonds

en meteen voelt bestoken

door cartoons (en beeldspraak)

die lijken over te koken…

Leo Besouw

Blog 720 Versie 09-06-2019

 

Winderig (gedicht)

 

Het is nogal winderig vandaag;

het is niet dat ik klaag:

mijn dak vloog er niet af,

geen tak deukte m’n auto,

geen boom in m’n tuin

viel om, en toch vlogen

er brokstukken geschiedenis

tegen m’n hoofd:

D-day herdenking sloeg

een traan uit mijn kop,

de dood van Martine

rukte me uit de slaap

van de levenden,

ik werd me opnieuw gewis

van de afbreekbaarheid

van het bestaan:

alles groeit en bloeit,

nog wel, maar het

ingebouwd einde

moeten we allen,

vroeg of laat, doorstaan…

Leo Besouw

Blog 719 Versie 06-06-2019

 

Over de doden (gedicht)

 

Over de doden

niets dan goeds

wordt wel gezegd,

maar toch vindt

de dode soms

een nieuw lot

voor hem weggelegd.

 

Via een “bodemprocedure”

willen de nabestaanden

van Franco voorkomen

dat ie uit zijn praalgraf

wordt genomen.

 

Hebben we het hier over

een groot staatsman

zoals velen wilden

geloven of biedt

nader onderzoek gelegenheid

tot het kloven van

het uitgehakte beeld

waarin velen moesten geloven?

Hoe zal het Trump

en de Queen vergaan

na het einde van

hun aardse bestaan,

vroeg ik mij af bij

de foto van zijn

en haar schreden,

waar elke wanklank

zorgvuldig werd vermeden?

 

Leo Besouw

 

P.S. zie nrc-next

05-06-2019, pag. 13

Blog 718 Versie 02-06-2019

 

Infectueuze openheid (gedicht)

 

In de bus in Amsterdam:

“wilt u hier zitten?”

vraagt jonge vrouw

(rond gezicht, open blik),

aan de net ingestapte

grijsaard, met tas.

 

“Nee, antwoordt die,

ik moet staan

van de dokter,

hoewel ik wel

een keer languit lag,

maar bedankt.”

 

Dan schuift een ander

zijn tas op z’n schoot,

en nodigt hem uit

te gaan zitten.

 

Dat doet ie, en de echtgenote,

die naast hem staat, vraagt:

“hoe zit je daar?”

“Als een gelukkige

ouwe  kerel” is het antwoord,

niet in het minst om

de prachtige open ogen

van de eerste…

 

Leo Besouw

Blog 717 Versie 30-05-2019

 

Beelden (gedicht)

 

Beelden gooien

woorden op een hoop:

ze zijn als stroop

en kleven aan het netvlies:

ze staan voor waarheid,

maar buiten context

leidt het tot gezichtsverlies

en snijden ze

de werkelijkheid

aan plakken:

besmet,

verziekt,

gestoord

of maf,

laf of gemeen:

het woord  schept

een beeld en laat je

soms te makkelijk

je oordeel

beitelen in steen.

 

Leo Besouw

Blog 716 Versie 27-05-2019

 

Lijdzaam (gedicht)

 

Lijdzaam bemin ik

de dag, onderga ik

de regen, het schokken

der aarde,

wat is van waarde?

 

Ik zie tòch de zon,

mijn tong en keel

kunnen spreken en zingen,

mijn ogen zien

de verse bloemen

die zomaar staan

te bloeien, ik hoor

de koeien en de wind.

 

Wat ik vind van de zin

van het leven? Het

duurt maar even,

lijkt het soms, bewaar

het goede wat je

is gegeven, ga

stapvoets voor wat

nog komt, soms

lijdzaam, soms

met vreugde:

het duurt maar even…

 

Leo Besouw

Blog 715 Versie 22-05-2019

 

Wat ik wil worden (gedicht)

 

Wat ik wil worden

is: filantroop;

dan kan ik horden

studenten verlossen

van hun studieschuld,

dan help ik cholera

en lepra de wereld uit,

dan betaal ik de koffers

van allen die hun

eerste vlucht maken,

dan koop ik ijs

in honderd smaken

en deel die ik die uit

aan alle arme knapen!

 

Maar nou eerst

maar op naar die

vijf miljard op de

bankrekening, die

ieder tart: hoe kom

ik daar nou aan?

Misschien bij miljardair

Robert F. Smit te rade gaan?

 

Leo Besouw

Blog 714 Versie 18-05-2019

 

De zon (gedicht)

 

De zon komt op,

de zon gaat onder:

voor wie geeft het morgen

(opnieuw) gedonder?

 

Is het Irak of is het Iran,

wie ziet wie als tiran

of de Grote Satan,

wie heeft het

grootste vuur

dat lijkt op de zon,

wie volgt van uur

tot uur de demon?

 

Wist ik nu maar

wat waarheid is,

misleiding in deze

is geen kattenpis;

met Irak in het geheugen

lijkt het erop dat zelfs

gewaande heiligen

of “redders” soms

echt niet blijken

te deugen…

 

Leo Besouw

Blog 713 Versie 15-05-2019

 

Twee zware koffers (gedicht)

 

Twee zware koffers,

waren die gevuld

met offers, of wat

sleepte ze mee

in de trein?

 

Ik hielp tillen

bij de tree,

toen ze eruit wou;

jong en gedwee

zei ze ”thank you”,

maar ik dacht:

waar zit ze mee?

 

Geen man of vriend,

geen toekomst

misschien, maar dan

dat gewicht voor

een jonge vrouw alleen?

 

Gissen: gestorven,

verongelukt, gevlucht

misschien, ze leek

me Afrikaans en hield

me de hele treinreis verder

bezig: wat was haar

bestemming, wie of wat

was afwezig?

 

Leo Besouw

Blog 712 Versie 11-05-2019

 

Het is tijd (gedicht)

 

Het is tijd

om bloemen

te snijden,

om kinderogen

te verstaan,

het is tijd

om bijen te horen,

om niet stil te staan.

 

Het is tijd om te zien

wat is bedolven

onder het verleden

en toegroeit naar morgen.

 

Het is tijd om de wereld

onder ogen te zien,

om vast te grijpen

en te kneden

wat nog niet was

voorzien.

 

De tijd: zet ons aan

tot daden en de draden

van ons gestel

zullen niet dralen

en we vinden het wel…

 

Leo Besouw

Blog 711 Versie 08-05=2019

 

Bommen en granaten (gedicht)

 

Bommen en granaten

sloegen gaten

in mensenhoofden,

bloed vloeide

in de straten

van Rotterdam

tot Ede,

van Londen

tot Warschau,

van Dresden

tot Potsdam:

hoe kwam dat dan?

 

Begon alles met de leugen

dat sommigen

niet deugden,

dat ze een bedreiging

vormden voor de eigen zaak?

 

Of maakte de dynamiek

van aangeprate angst

zijn eigen curriculum

van wie het bangst

dan maar de eerste

klap gaf, terwijl

“eerlijk duurt het langst”

in de kast werd gezet

en slechts de eigen viool

het vitriool werd

dat de vrede verwoestte?

 

Leo Besouw

Blog 710 Versie 04-05-2019

 

Gevallen (gedicht)

 

Gevallen voor

het vaderland,

de vrijheid,

de vrede,

in onnoembare

getallen, leed

in een ogenblik

van fusillade,

soms verraden,

soms getroffen

door vijandelijk vuur.

 

Er komt een uur

van her-denken

aan dood en het schenken

van je leven, hún leven

voor de (toen)

noodwendige zaak

van vrijheid, gelijkheid,

eenheid en vechten

voor humaniteit.

 

Grenzeloos zal blijven

de bijdrage van hun lijven,

een geest van verzet

tegen het liegen

en “verwijden” van

valse “waarheid”

tot hegemonie van

rassen in welke tijden

ook…

 

Leo Besouw

Blog 709, versie 01-05-2019

Concert (gedicht)

 

Van het concert

des levens

krijgt niemand

een recept;

vogels en vissen

doen ons gissen

naar de zin

van ons bestaan;

bijen en termieten

verwonderen ons

en wij stieten

soms kreten uit

van verbazing;

maar ook verdwazing

of vervoering door

avondlijk vogelgefluit

maakt ons nog

geen kerels, en de merels

blijven ’t toch doen,

want hun concert is:

geef ‘m van katoen

en luister niet naar vissen…

Leo Besouw

Blog 708 Versie 28-04-2019

Gebroken harten (gedicht)

 

Gebroken harten

zijn niet te peilen;

ondanks alle smarten,

zet alle zeilen

bij om niet te blijven

steken in woede

over die vazallen

van het kwaad,

die door dood en verderf

trachtten te bereiken

een macht die in hun ogen

het monopolie van

hun gelijk zou moeten lijken.

 

Leo Besouw

Blog 707 Versie 24-04-2019

Moord en brand (gedicht)

 

Het was me

de Goede Week

weer wel: brand

en moord, ondanks

verrijzenis voor sommigen

de hel.

 

Notre Dame liet

ons in de steek;

het einde van de week

verzamelde katholieke

doden in Sri Lanka

door terroristen, die

 -kennelijk- niets beters

wisten.

 

Hoe lost de wereld

dat nou op: voorzichtigheid

of misschien de strop

voor gestoorde radicalen

van welk geloof ook,

kun je ze achterhalen of

bekeren en leren over

liefde, delen, en niet

langer “de vijand”

insinueren als duivels:

zullen ze het leren?

 

Leo Besouw

Blog 706 Versie 21-04-2019

Zielspoor? (gedicht)

 

Zielspoor in een

dood varkensbrein,

is dat mogelijk,

of hoever we daar

vanaf zijn?

 

Dat is de vraag

na een test met

een dialyseapparaat

op vier uur dode

varkenshersens

in de Yale Universiteit

in een Amerikaanse staat.

 

“Bloedvaatjes verwijdden,

synapsen brachten weer

signalen over,

stofwisseling kwam

weer op gang.”

 

Futuristische toepassingen

drongen zich op:

misschien na de dood

herinneringen tappen

uit het brein/ de kop?

 

Zoals dat gaat, ziet

men nu al een link

met mogelijke patiënten:

het opwekken uit

(schijn)dood, wellicht

mogelijk voor wie

de centen daartoe

vrijkomen uit emolumenten?

 

Leo Besouw

N.B. Lees voor de zekerheid

het artikel “Dood varkensbrein…”

de Volkskrant 18-04-2019, pag. 2.

Blog 705 Versie 16-04 en 17-04-2019

Parijs verloor (gedicht)

 

Parijs verloor

zijn Notre Dame:

ze kreeg het

in haar top

en vatte vlam,

haar spits die

stortte neer:

een einde aan

haar roemvolle eer.

 

De mensen keken

huilend toe en

brandweermannen

wierpen haar water toe,

maar daglicht

toonde de verwoesting,

slechts wat muren recht

en plannen voor een

collecte om herstel

van die onwaarschijnlijke gekte…

 

Leo Besouw

update 17-04-2019:

La Rose Sud

lijkt gespaard,

doornenkroon,

en spijker van het Kruis

blijken op tijd gered

en nu in de kluis;

de klokken hangen

toch nog fier

en torenhoog,

de schilderijen:

wel roet, maar

grootdeels droog;

alleen het altaar

bedolven onder

’t afgebrande dak:

ik brak en bad

d`apostelen in

veiligheid te herstellen

deez’ ongemeen

felle brand en ’t land

en L’Europe gaan

schenken een nieuwe band…

 

Leo Besouw

Blog 704 Versie 15-04-2019

Ik verloor (gedicht)

 

Ik verloor

een vriend

in het koor

van stervelingen

die mij omringen

van jaren her

tot in het nu.

 

Het is wat cru

maar toch is dat

het lot wat ieder

is beschoren:

je staat weer op,

totdat je bent verloren.

 

Zo breekt de zon

weer door, maar ook

de nacht doorweekt

ons weer en vreet

het stof waaruit

wij zijn geboren.

 

Leo Besouw

Blog 703 Versie 10-04-2019

 

Camelia (gedicht)

 

Ca-Ca-Camelia

stotterde mijn geheugen:

zeg mij na:

Ca-Ca-Camelia,

Magnolia,

Azalea,

Primula,

Viola,

Tulipa,

Rosa,

Bromelia.

 

Wat was nou

ook weer de naam

van die rode bloem?

 

Ca-Ca-Camelia,

stottert mijn geheugen

na een test

die ik mij steeds minder

kan heugen…

 

Leo Besouw

Blog 702 Versie 07-04-2019

 

Ik ga (gedicht)

 

Ik ga de wereld

verbeteren.

Ik ga zonnebloemen

zaaien,

het gras

maaien,

mest

strooien,

niet verder

klooien,

maar werken

op de grond

van mijn bestaan.

 

Laat mij maar gaan

en zoeken tot

mijn laatste snik

de grond verheft

en ik verdwijn

in het verre zenit…

 

Leo Besouw

Blog 701 Versie 04-04-2019

 

De zin (gedicht)

 

De zin

van het leven:

een lach,

een omhelzing,

zo is de liefde

die ik onderging.

 

Maar ook het einde

brengt je

tot het besef

waarom het ging:

het vergaan van je staat

kleurt de betekenis

waarom het gaat:

doe het nu, nu het

nog kan, maak er

het beste van,

met ieder die zich

bekent tot de zin

van de tijdelijke vlam

die wij allen zijn

in de aard van

een Onbekend Plan...

 

Leo Besouw

Blog 700 Versie 31-03-2019

 

Laat los (gedicht)

 

Laat los,

laat het anker vallen,

heb lak aan de wind,

laat de zon je omhelzen,

laat gisteren varen

en voor morgen

slechts een knop,

nog geen zorgen.

 

Kom tot je diepte,

val in de kloof

van het nu,

zonder angst voor morgen,

zonder wrok of verwijt

over gisteren, laat

het verleden voor

zichzelf zorgen,

sta in het nu,

ik geef u advies,

mijn devies, aan u...

Leo Besouw

Blog 699 Versie 28-03-2019

 

Ik zit (gedicht)

 

Ik zit

op een dwaalspoor,

glunder van oor tot oor,

want ik zit

op mijn nieuwe bidet,

deed er net mijn behoefte

o zo net en spoel zo

mijn (corps)ballen

zo blank als sneeuw

alsof ze net

in de was zijn gezet.

 

Wat een plezier,

zo'n bidet, ik dacht

dat 't uit de mode was,

maar de kranten

staan er nu vol mee:

gaat niet meer

op de plee, maar doe het

op het bidet;

daarna spoel je,

en alles is netter dan net!

 

w.g. XX

Blog 698 Versie 24-03-2019

 

De uil (gedicht)

 

De uil

van Pandora

bracht me

verwarrring,

ik waande me

op 't Paaseiland:

alles aan kant,

geen boom

meer te zien,

geen dier

om te aaien,

alleen heel veel

kraaien om

het hoofd van

de redder

van dat land.

 

Gelukkig de vissen

die niet op 't strand

lagen te spartelen

als voer voor

die kraaien,

in dat onbegrijpelijke

en betoverende land!

Leo Besouw

Blog 697 Versie 21-03-2019

 

Het tandwiel (gedicht)

 

Het tandwiel

van de tijd

splijt geesten

in liefde en nijd,

maar leidt

soms slechts

tot ongemak,

tot met een smak

of onbezonnen daad,

de kaart van ons bestaan

zich hardhandig wijzigt

en lieve-moederen

niet meer helpt,

het leed ons rauw

overstelpt met angst

en verdriet om wat eens

goed en onveranderlijk leek,

oplost in het niets.

Leo Besouw

Blog 696 Versie 17-03-2019

 

Noem het (gedicht)

 

Noem het

maar liefde:

ik zal

je tuintje harken,

het superglad maaien,

het ploegen en zaaien,

het mesten en plegen,

water geven

bij te weinig regen.

 

Als mijn bloem

maar bij jou mag,

als jouw lach

het maar vermag,

dan ga ik

dra aan de slag

en voelt de vervulling

als een eeuwige dag

zonder ooit nacht!

Leo Besouw

Blog 695 Versie 13-03-2019

 

De zachte delen (gedicht)

 

De zachte delen

van het leven:

aanvoelen,

invoelen,

voorvoelen,

navoelen,

aftasten,

fingerspitzengefühl,

voor-zien,

voor-komen,

voor-vocht,

tranen en zweet,

liefde en wat heet:

warmte in wederzijds

geluk, van oog tot oog,

het kan niet stuk?

Leo Besouw

Blog 694 Versie 10-03-2019

 

Een hoop (gedicht)

 

Een hoop

bescheidenheid

siert de mens,

zo wordt gezegd,

maar hoe kom je

eraan?

 

Misschien als je

dagelijks achterom

kijkt naar de

behoefte die je deed,

want wat is

dat anders

dan het leed

dat je ook maar

een mens bent,

niet louter van

geestelijke aard

of zin, maar ook

niet erg veel anders

dan zijn mogelijk

lievelingsdier, die,

zonder gewin ook

een hoop doet,

al is het in de goot

en niet net (jes)

op het toilet zag ik net...

 

Leo Besouw

Blog 693 Versie 06-03-2019

 

Mag dat? (gedicht)

 

Mag mijn

laatste adem

een zucht zijn:

het was goed, God,

maar laat mij,

tot slot,

niet zo lijden

in mijn laatste lot?

Leo Besouw

Blog 692 Versie 03-03-2019

 

Afgietsels (gedicht)

 

De media

maken

afgietsels

van de

werkelijkheid;

wetenschappers

weten te meten,

maar ook zij

comprimeren

de werkelijkheid;

zieners openen

een blik op het zijn,

maar hun blik

is ook een afgietsel

van de schrik

dat wij

maar mensen

zijn van een

bestaan in een

kort ogenblik

van een niet

te meten tijd.

 

Leo Besouw

Blog 691 Versie 26-02-2019

 

Het schaap en de herder (gedcht)

 

Het schaap en het lam:

de moeder is de stam,

de vader een ram

die deed wat ie kan.

 

Nu zit de schaapskooi

vol met nieuw allooi:

straks zal de herder

hen leiden over velden

en heide, zijn trouwe hond

assisteert hem

de wereld rond.

 

Zie daar de mens

en zijn kudde, al lijkt het

soms knudde met al die

volgers van geruchten,

hoe de herders ook zuchten,

de kudde keert steeds weer

in het veilige hok, de

eeuwige schaapskooi

van weleer.

Leo Besouw

Blog 690 Versie 22-02-2019

 

Allebei (gedicht)

 

Allebei met de ballen bloot,

hun raket omhoog gericht

in een wei in Nootdorp;

die worp wou ik maken

om leiders Trump en Putin

hun vrede te doen smaken,

want: "Als je mekaar

niet meer vertrouwen kan

waar blijf je dan, meneer?

 

Leo Besouw

Blog 689 Prelaten (gedicht)

 

Prelaten napraten,

potentaten, nazaten,

leugenaars, oplichters,

bedriegers in schone schijn,

't heelal vol venijn?

 

Waar komt zulks

als onkruid vandaan,

zijn het de Galliërs,

de Anglofielen of

andersoortigen die

al of niet massaal

vielen voor de verleiding

van het gouden kalf

van macht en geld

en andere nep-zalf

voor de verongelijkte ziel?

 

Cruciaal het moment

van de sterren

aan het firmament?

Leo Besouw

Blog 688 Versie 12-02-2019

 

Een kleinere (gedicht)

 

Een kleinere

ecologische voetafdruk,

hoeveel ruk kan dat

ons schelen, met

hoevelen willen wij

"eerlijk delen" de

grondstoffen en handel

op onze planeet?

 

We zien graag de ander

als de secreet

die het meest

van de ons bedeelde

koek opeet, maar

waar staan wijzelf

voor in, is ons eigen

gewin niet stiekumweg

het meest heilig?

 

Alles begint, wellicht,

met "eerlijke handel",

maar is onze wandel

wel oprecht en biedt

hij inzicht, ook bij

het laatste gericht

wat wij zullen ondergaan?

 

Leo Besouw

Blog 687 Versie 10-02-2019

 

Hij rent (gedicht)

 

Hij rent graag

op het dak,

springt van boom

tot boom,

van tak tot tak,

trotseert de wind

met sturend staart

en groot gemak,

verzamelt eikels,

kraakt de noten,

loopt niet in zeven sloten,

maar laat zich liften

door 't bewegend driften

van zijn roodgebruinde

staart en slaat de mens

dan gade, die staart

naar kunsten die

hijzelf 't alllerminst verstaat...

Leo Besouw

Blog 686 Versie 07-02-2019

 

Het ligt op de bank (gedicht)

 

Het ligt op de bank

en tegen je aan,

het hoofdje op schoot

'k hoor zijn adem

gaan en gaan.

 

Droomt hij over de maan,

of over de koe en het schaap

het voeren met hooi

zoals al eeuwen gegaan;

is het de kip of de haan,

de pauw of de gans?

 

Of is het de glijbaan

of schommel, de wipkip

of zandbak, de skelter

of driewieler uit die

onovertroffen rij

van de kinderboerderij?

 

Leo Besouw

Blog 685 Versie 03-02-2019

 

In een kernkop (gedicht)

 

In een kernkop

kan je niet wonen,

je kan er mee verwoesten,

erger dan in je stoutste dromen.

 

Als het armageddon komt

kromt de aarde zich

van krom naar plat

en verwoest de apocalyps

alles wat met veel moeite

was opgebouwd: lanceerplatform,

JSF en iedere vorm

van gecultiveerd leven.

 

Misschien overleven

een handvol mieren

en insekten het goddeloze

vretend vuur en beven...

Leo Besouw

Blog 684 Versie 31-01-2019

 

Bloem, (gedicht)

 

Bloem, wat doe je hier

ben je er alleen voor je plezier,

waarom straal je zo  vrolijk,

en beneem je mij

in je rode en purperen jas

van de volgende pas,

als je er altijd al voor mij was?

 

Je klokkende, roerloze stilte,

stralend in wereldse kilte,

je kraakt mijn lege blik,

je vult met je pracht en

je lokroep mijn

onooglijke ik, je verbaast me

en nagelt me even aan

dit kostbare ogenblik...

Leo Besouw

Blog 683, versie 27-01-2019

 

Ik lag (gedicht)

 

Ik lag met mijn kop

stuk, maar had ze

tuk, want op internet

waren de beelden gezet

en zo ontpopte de schoft

zich tot de meest gezochte

zonder harteklop.

 

Wie het leven tart

van een ander, moet

gestraft en dat komt

voor elkander met de

nieuwste techniek

die iedere zotte en

gemene kop tot duivel

maakt en rijp voor

een zeer gemene strop...

Leo Besouw

Blog 682, versie 26-01-2019

 

Ikke (gedicht)

 

Hoe word ikke

een dikke

Amerikaan,

Buddha

of Braziliaan,

hoe zaakjes op te stoken,

zodat mijn kokend

mengsel van belangen

voldoende is om mijn kamer

fantastisch mee te behangen,

hoe vooruit te zien

zodat ik misschien

ooit te boek zal staan

als de rijkste en dikste

onder de maan?

 

Leo Besouw

 

P.S. Dat was ik niet;

de auto-correct

Blog 681 Versie 19-01-2019

 

Zand, zeep, soda (gedicht)

 

Zand, zeep soda,

soms zeggen we

tegen het verstand hola,

en komt het veranderlijk

gezicht van het gevoel

als een klinkklare soap

van de stoel en vult

drama en theater

de lucht, al roept men

“order,order” met een zucht.

 

Met verbazing slaat men

het schouwspel gade,

vult het kranten, media,

en hangt de lucht vol

van ongenade voor de vijand

die het land zou knevelen

in de altijd mysterieuze

nevelen van Britse mist;

wie niet oppast wordt

soms stiekumweg bepist

(of erger); ik wou dat

Father Dowling het wist...

 

Leo Besouw

 

P.S. Zie (evt.) ook de Volkskrant,

19-01-2019, Opinie pag. 9,

“De soap is nog niet voorbij”

Blog 680 Versie 16-01-2019

 

Vlugzout (gedicht)

 

Geef mij snel wat vlugzout,

dat mijn woede snel vergaat,

want flauw word ik

van de leugens die ik haat:

FBI of BVD,

wat moet ik ermee:

als mijn waarheid heilig is

hebben alle anderen het mis.

 

Kom op met die muur,

kijk toch niet zo zuur

om die vijf miljard,

staak van mijn part.

Maar die muur van beton

of staal daar gaat zelfs

de FBI niet mee aan de haal.

 

w.g Donald X,

de waarheid blijft voor mij

een heilige razernij,

tenzij het vlugzout mij verlicht.

Leo Besouw

Blog 679, versie 12-01-2019

 

Ik beken (gedicht)

 

Ik beken dat ik

linkshandig ben.

 

Juffrouw Schaap

en de katholieke school

bekeerden mijn hand

tot rechts bij 't schrijven

en de aardappels schil ik,

zo tegen vijven, ook met rechts,

en dat zal wel zo blijven.

 

Maar toch: ik kom nu

uit de kast: de rest

van mijn bast

kan er nog steeds

niet aan wennen:

met voetballen en rennen

slaat links weer toe,

met meppen en rukken

wil 't met rechts niet lukken,

en met 't timmeren slaat links

er nog lustig op los.

 

Zou de Heer mij nou

zo hebben geschapen

en hebben geloof en juf

mij met (zacht) geweld

de meerderheid hebben

doen na-apen tégen

de mijn gegeven natuur?

Leo Besouw

Blog 678, versie 10-01-2019

 

Fabeldier (gedicht)

 

Wat geeft een fabeldier

het meeste plezier?

 

Zijn het zijn grote

beloften, zijn het het

beloofde einde van

tegenwerkende “schoften”;

zijn het de te mooie

verhalen die van de

werkelijkheid balen,

en goochelen met visioenen

die verraderlijk kunnen zoenen;

is het het instemmend

gejuich van goedgelovigen

of misschien wel van

het tuig van de richel;

is het zijn wichelroede

dat elk vermeend complot

van tegenstanders lijkt

te ondergraven tot op het bot?

 

Wie het mij kan vertellen

kan mij mailen of bellen,

maar niet te vaak,

anders wordt ìk nog zot...

Leo Besouw

Blog 677, versie 05-01-2019

 

Vuur-toren (gedicht)

 

De houten vuur-toren

werd een toorn

van vuur en vonken,

dat heb je als je

de natuur van 's mensen

aard ongelimiteerd

laat ronken en de meute

al of niet dronken

z'n gang laat gaan,

in z'n vreugde de

grootste maan(ie)

te vieren, trots,

verwant aan proud

van gieren die hun prooi

ontsieren...

 

Leo Besouw

Blog 676, versie 03-01-2019

 

Hoeveel keer? (gedicht)

 

Hoeveel keer zul je ademhalen,

hoeveel hartkloppingen zul je

doorstaan in het nieuwe jaar?

 

Hoeveel keer zul je de zon

zien opkomen, hoeveel

wolken zul je zien gaan?

 

Hoeveel tranen zullen er

verschijnen in je ogen,

van vreugde of van verdriet?

 

Hoeveel regen zal er vallen,

hoeveel zeeën te hoog,

hoeveel vulkanen zullen knallen?

 

Hoeveel leven wordt ons

gegeven, hoeveel licht of

duisternis zullen we zien?

 

Niemand die het weet,

niemand voorspelt

wat nog niet is te zien...

 

Leo Besouw