Copyright: knippen en plakken: niet toegestaan evenmin als kopiëren, tenzij voor particulier eigen gebruik met vermelding auteursnaam. Voor het overige alleen met toestemming van de auteur.
Beste lezer, zie voor meer info de startpagina: www.leobesouw.nl
Zie de 1002 gedichten / boekbesprekingen op de website www.leobesouw.nl
Met de beste wensen voor de feestdagen en het nieuwe jaar! Leo Besouw.
Blog 1002, 28-12-2022
Gemaakt 26-12-2022
Lurken (gedicht)
Lurken
Lurken aan de bron
van wijsheid,
wie wil dat niet,
als je de toestand
van de wereld overziet:
wat kan ons redden,
de Bijbel, de Koran,
de Thora, misschien
Boeddha, de Tao,
het epos van Gilgamesj,
de filosoof Nietsche
of wellicht de heilige
Thomas van Aquino?
Alles lijkt ingebed
in de geschiedenis,
maar wie die ons
beschreef is die
ons lief?
Wie naar de toekomst
wil kijken, zich verrijken
met wijsheid staat
voor een reuze klus:
alles bij elkaar kwam
’t uit een zwart gat
en heel misschien
eindigt het daar ook,
dus houdt goede moed,
zolang de stoet van
wijsgeren nog beweegt
is het nog geen eind
aan het feest
dat leven heet,
al dreigt er soms
een zwartig gat…
Leo Besouw
Blog 1001, 22-12-2022
Gemaakt 22-12-2022
Lord of the Rings (gedicht)
Lord of the Rings
Lord of the Rings
of liars,
that’s the point:
met de leugen begint
’t verderf van
iedere macht:
de waarheid verkracht,
de leugen die heerst
in de waan van de macht:
het Kremlin als het begin
van opgepoetste onmin
over verloren gewaande
deugden en gebieden
met de Force
van Satan 2
verworden met
anderhalf miljoen
soldaten die als
voorgestelde horden
van eer het oude zeer
van Napoleons en
Hitlers aangedane pijn
moeten doen verdwijnen
in het ravijn van
gewelddadig eerherstel:
zie daar de hel
waarin de kleine man
met overgrote macht
“zijn” Russen dreigt
te storten…
Leo Besouw
Blog 1000, 17-12-2022
Gemaakt 15-12-2022
Wie zal ons redden? (gedicht)
Wie zal ons redden?
Wie zal ons redden
in deze donkere dagen
die ons belagen?
Is het de Koning
van Katoren,
is het het Jezuskind
dat weldra wordt geboren,
de Patriots die
ons naar behoren
kunnen beschermen
tegen de verloren zoon
die wellicht
in het Kremlin zijn
moraal heeft verloren?
Hoe je het ook wendt
of keert, zeker is dat
de zonnegod zijn keer
zal nemen naar behoren:
zijn licht zal zich
opnieuw naar ons wenden,
de dagen langer, het
gas mag lager en
lentebloesems zullen
wederkeren ondanks
alles wat deze of gene
heren zullen beweren…
Leo Besouw
Blog 999, 13-12-2022
Gemaakt 08-12-2022
De Kerst (gedicht)
De Kerst
De Kerst
is mij worst
als hij niet
naar vrede dorst:
de aarde torst
de zware taak
om nodeloze haat
te verbannen
naar een oord
waar slechts de
duivels naar verlangen.
Hopelijk ontvlamt
in de recent ontdekte
gamma-flits een begin
van bezinning
waartoe wij zijn
op d ‘aard en
trekken wij de duivels
aan hun vervloekte staart:
scheppen wij
met hulp van God
een aarde waarin
een ieder zich wel bevindt
in een genadevolle staat…
Leo Besouw
Blog 998, 06-12-2022
Gemaakt 25-11-2022
Optimist (gedicht)
Optimist
We vreten elkaar op,
voeren oorlog,
doen aan seks
en zijn ten dode opgeschreven.
Dit (bovenstaande)
is niet louter figuurlijk
bedoeld; feit is dat
het leven met levens smijt:
de bloem, al is hij
nog zo mooi, zal eens
(niet al te lang na nu),
verdorren, zijn voedings-
water in de vaas, zal
gaan stinken, en helaas
zal ander leven
een niet veel beter
beeld geven: met de tijd
zal door de strijd
om het bestaan, met
veel vallen en opstaan,
het einde en verval
naderen, al stroomt
het bloed op dit moment
nog trots
door de aderen…
Leo Besouw
(Mede) n.a.l.v. de column
“Bloemen”, de Volkskrant
25-11-2022, C2
Blog 997, 29-11-2022
Gemaakt 20-11-2022
Bericht uit de hel (gedicht)
Bericht uit de hel
Bericht uit de hel,
waar is dat dan wel?
Dat is aan het front,
waar je niet ontkomt
aan de verschrikking
van dood en verderf,
waar hersens rond
schieten en merg
en been, noch ogen
worden gespaard,
waar bloed geen
tijd krijgt om te stollen,
waar waanzin om dood
hysterisch gaat dollen
met elke hoop, waar
bloeddoordrenkte pollen
verschijnen als dubbele
doodshoofden en vuur
en vlam met de
donkerste moed sollen.
Leo Besouw
Blog 996, 23-11-2022
Gemaakt 14-11-2022
Vergaan (gedicht)
Vergaan
Vergaan door de tijd,
door verrotting en mijt,
door kever en worm:
deze komt echt niet weerom…
Leo Besouw
P.S.
Ik was in het bos
en stond op het mos,
aanschouwde het aardse epos…
Blog 995 16-11-2022
Gemaakt 10-11-2022
Lof zij (gedicht)
Lof zij
Lof zij
wie liefheeft,
wie niet op zijn geld zit,
wie een ander zijn geluk gunt,
wie de zon in het water kan zien schijnen,
wie zijn hart openstelt,
wie zorg heeft voor moeder natuur,
wie de waarheid niet in pacht denkt te hebben,
wie zich kan verwonderen over kleine schoonheden,
wie niet onmiddellijk opvliegt bij een kleine krenking,
wie niet als een haas de benen neemt bij (gering) gevaar,
wie storm en wind naar aard weet te verstaan,
wie zich weet te geven als ’t recht ’t vraagt,
wie gestand staat voor zijn principes,
wie voluit met open ogen zijn medemens gadeslaat,
wie gelooft in God of goed en altijd ervoor klaarstaat…
Ben ik iets vergeten?
Dat mij dat niet wordt aangerekend…
Leo Besouw
Blog 994 09-11-2022
Minder moraal (gedicht)
Gemaakt 06-11-2022
Minder moraal
Minder moraal
en meer deugd,
dat is waarop
ik verheugd
zou reageren:
minder gehecht aan
wat grote heren
lijken te beweren,
maar meer van
doe gewoon wat
in je hart opkomt
en deel de wijsheid
van een vermaarde oom.
Wanneer we elkander
in de ogen zien,
en oprecht luisteren,
en kien afleiden
uit ’t gelaat
waar die ander
voor staat en wat
hij/zij voelt,
dan raakt de wereld
meer gestoeld op
echt wederzijds belang
en verstrikken wij
onszelf minder
in bevooroordeeld
waarnemen en zijn we
stukken minder bang…
hoop ik al heel lang…
Leo Besouw
Blog 993, 02-11-2022
Gemaakt 27-10-2022
Het Leven (gedicht)
Het Leven:
Het Leven
’t overkomt je,
’t kromt je,
’t maakt je haren grijs,
’t brengt je soms
hevig van de wijs,
je zakt soms
als door onbetrouwbaar ijs.
Aan wie heb je
je lot verdiend,
wie was er je vriend
in nood toen dood
en ontij zijn schaduw
over je wierp,
wie was je steun
en hielp je te ontsnappen
aan de dreiging die
je erbij wilde lappen?
’t Uiteindelijk verdriet
dat kwam en niet
was te voorzien:
wie stelpte je tranen,
wie baande nieuwe banen
voor wat je nog rest
tot ’t laatste amen?
Leo Besouw
Blog 992, 29-10-2022
Gemaakt 26-10-2022
Mensen (gedicht)
Mensen
Mensen houden
van heksen;
tegelijkertijd zijn
ze er bang voor:
de geest van
de Grote Vernietiger
komt dan in ons naar boven,
die heksen de vrijheid
wil beroven,
en hun geesten en lijven
wil doden.
Zo waren er
honderden jaren
geleden honderden
heksen die werden
gemeden en tenslotte
werden verbrand:
hun dood werd
een trant in
het ganse land.
Zijn wij nu -heden ten dage-
beter en wijzer
door eerherstel en
erop te wijzen dat
wij die misselijke
barba-truc ten
eeuwige dage
zullen vermijden?
Leo Besouw
Blog 991 26-10 2022
Gemaakt 21-10-2022
SMM (gedicht)
SMM
Seks, Macht en Money
gaat de wereld rond,
’t is net zo
onontkoombaar als stront,
alleen hoe ‘t
wordt verdeeld
scheelt nogal per land
of situatie, ben je
in of uit de gratie
van wie toewijst
met geweld of list
en als het volk
zijn grip erop mist
en potentaten het volk
slinks als slaafse
schapen laat blaten,
dan holt het land
als een rotte mispel
naar een kwalijk lot
en een verdomde
pijnlijk epistel…
Leo Besouw
Blog 990, 19-10-2022
Gemaakt: 14-10-2022
Als de bom (gedicht)
Als de bom
Als de bom
de som is
van onze domheid
of onvermogen
om elkaars rechten
te gedogen op een
manier die ons
kan beklemmen in
medeverantwoordelijkheid
voor ook andermans
en andersdenkende stemmen,
zijn we het dan waard
om als herders van de staat
onze gelofte tot
medemenselijkheid
gestand te doen,
ook over de grenzen
van het eigen gelijk
en de eigen staat,
wat staat er in ons sermoen?
Leo Besouw
12-10-2022 Blog 989
Gemaakt: 05-10-2022
Eerste gebod (gedicht)
Eerste gebod
Eerste gebod:
gij zult genieten;
tweede gebod:
gij zult sterven
en vererven
het genot
aan uw nageslacht.
Want zo had God
het bedacht:
geef ze even te leven,
laat ze dan ook
voor me beven,
zodat Mijn koninkrijk
gevuld wordt met zij
die gelijk Mijn Zoon
hebben geleden,
dan pas mogen zij
Mijn hemel betreden.
Maar goed, eerst
wat genot, zodat
niet tevergeefs Mijn
hemel werd gespot…
Leo Besouw
04-10-2022 Blog 988
Gemaakt 30-11-2022
Wat is de mens (gedicht)
Wat is de mens
Wat is de mens
anders dan het dier,
is het het eten,
de seks, het plezier,
is het zijn zicht
op al wat leeft,
zijn kijk op al
wat beweegt?
Agressie is zowel
mens als dier
niet vreemd;
jaloezie en wrok,
vergeldingsdrang
en woede: die
lijken bij het dier
minder bekend,
maar zitten wachten
tot je wordt doodgeslagen
zijn we alleen
bij een vlieg gewend.
Hoe nu de verschillen
te verklaren: de mens
heeft (deels) andere genen,
maar wil toch graag
paren en drinken en eten,
niet voor een “dom dier”
worden versleten, maar
kijk eens naar zijn
ultieme behoefte:
na al dat drinken
en eten moet hij
zo nodig hetzelfde
als dieren en, zoekt hij
een afgezonderd plekje
en zakt af zijn broekje…
Leo Besouw
28-09-2022 Blog 987
Gemaakt 27-09-2022
Een streep(gedicht)
Een streep
Een streep
in het zand
trekken, welk land
heeft de moed?
de rode lijn gestand
en gewetensvol
te stellen, af te zien
van de betekenis
van rellen uit weerstand
tegen de veranderlijke,
verraderlijke definities
van wat is
het eigen land?
Wat is het houden
aan beloftes aan
wat eens was
een bevriend buurland?
Leo Besouw
24-09-2022 Blog 986
Gemaakt 23-09-2022
De dood (gedicht)
De dood
De dood
uitschreeuwen
dat doen ze daar
met lood
in hun hart,
hun smart verscheurt
het land dat
met hand en tand
verdedigd moet worden
denkt men
aan beider kant.
Althans, zo is
de constructie
der leiders die
als (beweerde)
onheilsvermijders
hun soldaten en
reservisten oproepen
om niet langer
te twisten, maar
de hand aan
de vijand te slaan:
voortaan zijn wij,
de grootste, de sterkste,
even afgezien
van de waan.
Waanzinnig als
wanhopigen, tastend
naar des leiders
voorgestelde droom
van overwinning,
sterven ze bij bosjes
met lood in hun hart
- geen tijd meer voor
evaluatie of bezinning…
Leo Besouw
P.S. Zie (o.m.)
“Cijfers bij het nieuws,
De Russische mobilisatie”
In de Volkskrant,
23-09-2022, pag. 6
21-09-2022 Blog 985
Gemaakt 19-09-2022
The Queen (gedicht)
The Queen
The Queen
werd heel lang
gezien als moeder
des vaderlands
der Britten;
nochtans is zij
heengegaan naar
een niet-gedefinieerd
gebied tussen aarde
en maan en moeten
de Britten het voortaan
doen met hun King:
Charles treedt nu
in de ring der Britse
geschiedenis: eens was
het supergroot en was er
eigenlijk ook wel wat mis…
Aan koning Charles nu
de taak om verleden
en toekomst aan zijn
haak te slaan voor
zover een koning dat
pad democratisch
kan begaan…
Leo Besouw
2022-09-14 Blog 984 Wiens gas (gedicht)
Gemaakt: 10-09-2022
Geplaatst: 14-09-2022
Wiens gas
Wiens gas men stookt,
wiens leugens men rookt;
wiens brood men eet,
wiens leugens men deelt;
wiens eer men strijkt,
blijft in diens gelijk;
wiens hof men bewoont,
die men onderdanigheid betoont;
wiens licht men aanbidt,
die men zeker niet vit;
wiens geloof men aanhangt,
die men zeker niet afvalt;
aan wiens roepen men hecht,
wankelt bij twijfel niet echt;
aan wiens waarheid men zich bindt,
vindt daarbuiten moeilijk een vrind…
Zo kan ik nog even doorgaan:
ik geloof vooralsnog
het liefst in zon en maan,
en laat de ander
in vrij geweten het liefst
op z’n eigen ponteneur staan…
Leo Besouw
2022-09-10 blog 983 Met die (gedicht)
Gemaakt: 05-09-2022
Geplaatst: 10-09-2022
Met die (gedicht)
Met die Gorbatsjov
werd het (uiteindelijk)
een sof: ’t is maar
hoe je het ziet, wie
rekent zich rijk
en wie niet.
Met glasnost en
perejstrojka ontdooide
hij het Russische volk,
maar bij de gooi
naar vernieuwing
verloor hij van Jeltsin,
en toen Oekraïne en
Wit-Rusland met Jeltsin
de Sovjet-Unie ophieven
werd het -onfortuinlijk-
een land waar de dieven
van het Kapitaal
zich lieten gerieven.
Zo eindigde de hervormer
zonder knoet in een
troosteloze stoet van
vervlogen dromen:
van een echt hervormd
Rusland is het
-tot nu toe- nooit
gekomen en bleken
de oude geesten zich
als sluwe beesten
tot nieuwe grootheden
te willen (laten) kronen…
Leo Besouw
P.S. zie o.m. de Volkskrant
01-09-2022 pag. 12-16
Michaïl Gorbatsjov
(1931-2022)
Blog 982 Versie 31-08-2022
Thuisfront (gedicht)
Mijn thuisfront
is een tent,
ik ben bij
de IND bekend,
toch geven zij
geen cent om mij:
slechts een brood
gooien ze over het hek,
mijn stek met tent
is lek en koud,
mijn behoefte zo oud
als de mens bestaat,
moet aan de zijkant
van de straat:
de DIXI’s niet meer paraat,
en ook de hemel
is mij niet meer genadig,
de nachten worden
koud, gestadig,
de lucht wordt mij
steeds ijler, wat eens
hoop was om uit de hel
te ontsnappen verdwijnt
als een fata morgana
in de diepe zakken
van hen die ons
aanschouwen; zelfs
rouwen om een kind
glijdt van ze af
als goorste tegenwind;
God had mijn ziel,
wie heeft het dode kind,
wie telt mij nog als vrind?
Leo Besouw
Blog 981 Versie 24-08-2022
Eens storten (gedicht)
Eens storten
we allemaal
van de evenwichtsbalk
van het leven,
ons zicht op
de werkelijkheid
begint te beven,
de spieren verzwakken,
de beweging gaat inkakken,
het hoofd betaalt
zijn tol niet meer,
eens doet van alles zeer
en vallen we ten prooi
aan degeneratie en
vinden we ons niet
meer terug op ons plaatsie,
dan is het gedaan
met zuchten naar God en de maan…
Leo Besouw
Blog 980 Versie 17-08-2022
Ik zag (gedicht)
Ik zag een
verteerde kwartel
door de lucht
vliegen, juist ternauwernood
ontsnapt aan de
atoomaanval die
een einde moest maken
aan alle ongerechtigde
kleine aanvalletjes.
De leiders der wereld
hadden besloten dat
aan dat voortdurende
gepruts aan grenzen
en de ongelooflijk domme
zetten en zetjes nu
voorgoed een einde
moest komen en zo
het wereldland van
de dromen tot een zuiver
en nieuw begin
moest komen en aldus
gezuiverd van alle kwaad
een nieuwe wereldstaat
moest ontstaan, waarin
geen plaats meer was voor
leugens en onderlinge strijd,
en voor eens en voor altijd
de heilstaat zou
worden ingeleid.
Krakend van benauwenis
schoot ik wakker:
was de verteerde kwartel
(in mijn dromen) een
teken of was mijn ziel
verworden tot een
hoop- en hulpeloze stakker?
Leo Besouw
Blog 979 Versie 10-08-2022
Eigenlijk willen (gedicht)
Eigenlijk willen we
allemaal vliegen
als vogels in de lucht,
in vrijheid voor de klucht
van het gewichtloos zijn,
zo vrolijk als
een dartel konijn
met onzichtbare vleugels,
één zijn met
moeder natuur,
als in het vroegere
geborgene in het
baarmoeders-verborgene
eindeloze wél-zijn…
Leo Besouw
Blog 978 Versie 03-08-2022
Zwijggeld of leugengeld (gedicht)
Zwijggeld of leugengeld,
wat is het
wat ’t meeste telt,
voor de knip of
voor de gemoedsrust,
wat is het
wat ’t meeste sust?
Met geld ben je
welgeteld de sterkste,
om te gelegener tijd op
je lauweren te rusten,
eenmaal de strijd
met zwijg- of leugengeld
gewonnen, kunnen
de geschiedenisboeken
opnieuw verzonnen:
melding maken
van de kraken
die je zette
op het wereldtoneel,
voor enige tijd
valt je slechts
lof ten deel.
Slechts duizend jaar
later (?) bezoeken de
nieuwelingen de krater
van vergane lof
en glorie: zo herhaalt
de geschiedenis zich
van ’s mensen down
en opperste historie…
Leo Besouw
Blog 977 versie 27-07-2022
De behoefte (gedicht)
De behoefte
om lekker ordi
te zijn:
alles lekker in schema:
goede of slechte wijn,
goede of slechte manieren,
goede of slechte plezieren,
goede of slechte paden,
goede of slechte raden,
goede of slechte wijzen
van zijn of genietingen,
seks, dranken of drugs,
goede of verkeerde vrienden,
kennissen, familie
of schoonzus:
alles keurig geordend
in rechts of links;
wie vindt dat nou niet
als wijsheid van
een sfinx?
Leo Besouw
P.S. mission impossible?
Blog 976 Versie 20-07-2022
Hitte (gedicht)
Vanwege de hitte
lig ik nu te pitte:
laat maar (even) zitte
die expressie van ikke,
later kan je
nog hoog genoeg mikke
en stoot je de kogel
van je kunnen
in nog grotere verten:
brons is al heel wat
maar je kunt dan
(zonder hitte) vast
nog wat verder stoten
en mikke…
Leo Besouw
(Met dank aan Jessica Schilder)
Blog 975 Versie 13-07-2022
Je hebt (gedicht)
Je hebt woorden:
ze borrelen op
en dat mag;
geen zelfbeklag,
geen toekomstvisioen,
slechts wat ik nu zag
en voelde, wat er
in mij woelde
op die dag die
mij vastgreep
met bestemd gezag:
schrijf en je blijft
misschien één seconde
langer in de macht
die maakte dat je
’t tot dan toe onbenoemde
even glinsteren zag…
Leo Besouw
Blog 974 Versie 07-07-2022
Putin (gedicht)
Putin piste
naast de pot,
daarom kreeg hij
zwarte bonnen
op zijn kop van
god himself;
zijn ex-vrouw
sprak tot hem:
houdt dan ook eens op
met je leugens:
dat wordt nog eens
je strop…
Leo Besouw
Blog 973 Versie 29-06-2022
Wie trekt er (gedicht)
Wie trekt er
aan het langste strootje,
wie neemt wie
in het ootje:
de gas-halm,
de olie-arm,
het (gestolen) graan,
of de deur dicht
voor het goud,
handelsbelemmeringen
onvoorstelbaar oud,
een muur van boycots,
het vuur van de rots
van leugens en misleiding:
voor wie o wie komt
de zwaarste kastijding?
Leo Besouw
Blog 972 Versie 23-06-2022
Boerengesjog (gedicht)
Boerengesjog, vliegschaamte,
Tata Steel: wie van de drie
draait aan ’t sterkste wiel,
wie van de drie
bijt ’t diepst in de stof,
wie maakt wie het hof,
met beloftes en plannen,
o zo tof?
Deze tijd legt de kiem
voor vrede, of groter nijd:
wie bepaalt die betaalt
zo gaat ’t verhaal,
maar in de mist
van cijfers en getallen,
hoor je de eenvoudigen
van geest soms lallen:
niet ik, maar gij
bent aan de beurt
om in te leveren:
jij moet vooraan in de rij…
Leo Besouw
Blog 971 versie 18-06-2022
De wereld ken(t) (de)
De wereld ken(t) (de)
vele “Tirannosaurussen Rex”:
ze vraten alles
in hun reflex: o.a.
Hitler, Stalin,
Putin, Trump:
door hen werd/wordt
de wereld gerund
op weergaloze wijze,
niets ontziend in hun rol
eisten/ eisen ze als tol
onderdanigheid aan
hun rol op het wereldtoneel.
De waarheid van
hun vuurkracht
lag/ ligt in de macht
waarmee ze hun eigen
volk konden/ kunnen bespelen:
domineren van informatie-
stromen, waarvan vroegere
heersers nauwelijks
konden dromen.
De rest werd/ wordt gedaan
door houwitsers:
zie ze staan: van 30
tot 300 km bereik:
geen gezeik: maak de
tegenstander kapot,
dat is het grootste genot.
Alleen: de tijd haalt
alles in: na zo’n 80 jaar
blijkt de opzet van
’t begin: ik wil dominant,
koste wat kost, zo zwoer
mijn rechterhand.
Pas aan het eind
van de kolonisering
komt ’t verstand
en de erkenning:
het beoogde land
behoorde echt niet
tot ons vaderland;
excuses voor de gruwelen,
nu is er niets meer
aan de hand…
Leo Besouw
Blog 970 Versie 14-06-2022
’t Is allemaal (gedicht)
’t Is allemaal
zo betrekkeluk:
“het leven is
verukkeluk”,
maar wat is daar nou aan
als je elkaar
nauwelijks ziet staan?
Leo Besouw
Blog 969 Versie 09-06-2022
De violen (gedicht)
De violen
gaan voorbij,
de papavers
gaan voorbij,
de dahlia’s
gaan voorbij,
de tulpen:
al lang, hun tijd
is geweest, tenzij
de mens met kunstgrepen
zijn bloei heeft versneld
of vertraagd:
de mens heeft zich
verhoogd tot waard
van de natuur,
totdat de grens,
gesteld door d’aard,
de mens vertelt
“dit is de grens”,
en nu wijs ik, natuur
himself, bedaard
waar u zichzelve schaadt…
Leo Besouw
Blog 968 Versie 01-06-2022
Het bericht (gedicht)
Het bericht:
“Uw man/zoon
is gesneuveld
op het veld van eer”,
als dat aankomt
doet het onzegbaar zeer,
al wordt hij
“nooit vergeten”
als held voor
de onafhankelijkheid
van het vaderland.
Wie heeft dit
op zijn geweten,
heeft de Here God
ons hoe dan ook
toch vergeten?
Leo besouw
P.S. N.a.l.v. “Bericht”
uit de schuilkelder”
van Elena, via Iris Koppe,
in de Volkskrant
31-05-2022, pag. 5.
Blog 967 versie 28-05-2022
Stof (gedicht)
“Stof zijt gij
en tot stof
zult gij wederkeren”,
zo leerden mij
de heren van de kerk
om bij me te bewaren
tot de dood je bereikt.
Wat deed je in
de tussentijd?
Lachen en filosoferen,
rollen spelen misschien,
acteren of regisseren,
producties realiseren,
het leven observeren,
meeveren met trends
of je juist verzetten
tegen (waan)wijsheid
van grote “heren”?
Wat is de optelsom
van je daden waard
als je eenmaal
aan de hemelpoort staat,
en als toch je lijf
(en ziel) tot stof vergaat?
Leo Besouw
Blog 966 Versie 23-05-2022
God (gedicht)
God, genot,
gruwelijk lot:
geef genegenheid,
leef met wat
je gegeven wordt.
Leo Besouw
Blog 965 Versie 18-05-2022
Bagger (gedicht)
Bagger blijft
bagger, ook als
je er geen “bagger”
tegen zegt:
discriminatie op kleur
of geslacht, leugens
over wat wordt verwacht,
misleidende praat
over eigenschap of aard:
wijs het bedaard
van de hand,
grijp de geweldenaar
bij de kraag en
druk hem neer,
vierendeel zijn
beschaamde eer,
verzet je met
hand en tand
tegen discriminatie
en leugen, waar ook
in het land!
Leo Besouw
Blog 964 Versie 11-05-2022
De strijd (gedicht)
De strijd om
het te gemakkelijke
gelijk: zet je
tegenstander in de zeik,
maak hem/haar zwart,
verklaar hem/haar
oerlelijk, bind hem/
haar aan het slechtste
misbaar uit de
geschiedenis, verklaar
zijn/haar boze aard
uit diens onveranderlijk
kwade inborst, snoer
hem/haar de mond,
dreig met boetes of
Siberische verbanning,
dreig ze met oneindige
verlamming of een
vloedgolf van honderden
meters hoog door je
thermonucleaire uitvinding
of zelfs met een Satan-2
nucleaire raket die
een heel land wegveegt
van de aardbodem,
alles om jouw gelijk
te laten uitkomen?
Leo Besouw
Blog 963 Versie 04-05-2022
Vliegjes (gedicht)
Vliegjes dansend
in de avondzon:
is dat hoe alles begon
in de oorsprong
van het leven:
minuscuul zichtbaar,
maar nog niet klaar
met leven en bewegen
zolang de zon ze
energie had gegeven?
Wat klein begon
bij de oorsprong
van het leven
op deez’ aardbol
waar wij nu
even leven tot
ons dansen (en vechten)
zal ophouden te bestaan:
gaan wij naar de maan
of hoger sferen, terwijl
onze lijven liggen
te verteren of zijn verbrand?
Zullen wij ooit, terwijl
we nog leven, de zin
vatten van het dansen,
vechten en bewegen?
Leo Besouw
Blog 962 Versie 30-04-2022
’s Konings Land (gedicht)
’s Konings Land:
hij heeft het
niet in de hand:
er wordt wild gespeculeerd;
heeft hij wel iets geleerd
van Griekse drama’s,
van (te) wilde uitingen
over ’s Lands panorama’s?
Waar gaan we heen
met dit volk, het kolkt
soms van meningen,
de media ondersteunen
soms de vreemdste
uitingen van vervreemdingen,
zowel van basale feiten
als van wetenschappelijke bevindingen.
Wat zou de kroon zijn
op zijn werk als
hij, sterk in wijsheid
(al zou die geleend zijn
van zijn gemalin),
die zou kunnen laten gelden
voor alle landgenoten,
inclusief zijn eigen gezin?
Leo Besouw
Blog 961 Versie 24-04-2022
Massa-graven??? (gedicht)
Er zijn een massa
graven en er zijn ook
veel massagraven
als gevolg van
massa’s soldaten
die zich gelaten
lieten instrueren
door een leider die
het niet kon laten
een “vijand” te “bestrijden”.
Wie was/is hier
nu het meeste schrander
of had/heeft de meeste
moed: die met
de meeste wapens
of met de meeste poet?
De geschiedenis leert
dat wie de waarheid
het minst eert,
uiteindelijk het meest
verliest en terugkeert
van het verbeeldde pad
gedwongen door een
immateriële macht:
het verlangen naar
vrijheid en waarheid
waarnaar uiteindelijk
iedereen smacht…
Leo Besouw
P.S. Zie (ook) het artikel
“Het product van oorlog”
In nrc 23-04-2022
Weekend, pag. 36.
Blog 960 Versie 20-04-2022
Hij is terug (gedicht)
Hij is terug
van weggeweest:
de merel, die
verbaast mij ’t meest,
ik was bevreesd,
zal ik hem ooit nog
horen zingen als
m’n seringen weer
knoppen, mijn tulpen
niet zijn te stoppen
in hun kleurenpracht?
Wat was dat,
met mijn gedacht’
en mijn gevoel,
alleen corona leek
nog smoel te hebben,
maar nu ebt ie weg:
de heggemus weer
in de heg en bovenal
de merel met zijn gezang:
een nieuw leven
kondigt zich an
en ’s menselijke
berekening kan
in de kan…
Leo Besouw
Blog 959 Versie 16-04-2022
Er zindert iets (gedicht)
Er zindert iets
in mijn hoofd:
wat was mij beloofd,
hoe stond ik er in,
die eerste liefde,
in het begin?
Beelden van zachtheid
en weelde, van zoenen
en knuffels die
ik deelde met wie
ik liefhad en kweelde
in kop en gevoel,
geen stoel ter wereld
kon gelden als zetel,
alleen ’t hart,
razend vermetel
verloor zich in
een hemelse blik.
Wie was ik toen,
een zeer tijdelijke,
in terugkijkende blik:
een nogal naïeve
en romantische ik?
Leo Besouw
Blog 958 Versie 12-04-2022
In huilen (gedicht)
In huilen uitbarsten,
terwijl de oorlogsleider
in het K. zijn handen
waste, dat doen
de Soldatenmoeders
die in zinken kisten
hun zonen ontvangen
(en ontvingen) en
daarmee de werkelijke
lasten dragen in hun
Rusland voor de
“spetsoperatsija”
die daar geen oorlog
genoemd mag worden.
Gaat “bommengooier”
generaal Dvornikov
nu een einde maken
aan dit lijden, door
met bommen op
Oekraïne het verlies
van zijn soldaten
te bestrijden?
Waar is heer P.
toch aan begonnen,
door met bommen
en granaten zijn idee
van een heldhaftig
Rusland uit een
ver verleden weer
te doen smaken voor
zijn volk dat slechts
de kaken op elkaar
mag houden om de
verliezen in schijn
niet te hoeven smaken?
Leo Besouw
P.S. zie o.m. de Volkskrant
11-04-2022, pag. 5,
en nrc 10-04-2022,
22:23 “Bommengooier”
Dvornikov gaat…
Blog 957 Versie 06-04-2022
Het lijkt erop (gedicht)
Het lijkt erop
dat we de anderhalf
procent niet halen,
dat we de vrede
niet kunnen betalen,
dat de duvel
de duvel (nog niet)
komt halen.
Desondanks rijst
de zon steeds
sneller in de ochtend,
gaat de maan van
kwartier naar kwartier,
schieten de bloemen
als van ouds met plezier
een gat in de lente,
kromt de weduwe
zich opnieuw een weg
door weer en wind,
en zie het kind aan
dat ondanks alles
opnieuw tekent
aan een nieuw begin
met zon en maan,
terwijl hij/zij (opnieuw)
een warme hand vindt…
Leo Besouw
2022-04-01 Blog 956
Joseph Poetin (gedicht)
Sinds Joseph Poetin
hebben hamer en sikkel
weer zin gegeven
aan het leven
van veel Russen
die ondertussen
blootgesteld aan
overheidspropaganda,
geschiedenisboeken
zonder weerga en
voorbeeldige jongeren-
organisaties als
Moladaja Guardia,
vielen voor het likken
van de hielen, van
de grootste, die de
“messianistische natuur”
van de Rus
wist te bezielen,
met 15 miljoen
slachtoffers onder-
geschoffeld in onder
meer Siberië, dat wel.
Als het maar leidt
tot herstel van het
vroegere prestige, dan
valt een “strenge leider”
te verkiezen boven
westers decadent geklets,
en wonderlijk genoeg
deed de Russisch-Orthodoxe
Kerk de rest, met onder
meer “een Stalinkalender”
op z’n best.
Waartoe dit alles leidt:
vraag het Oekraïners
en de tijd…
Leo Besouw
P.S. Zie de boekbespreking
door Michel Krielaars
in nrc boeken, C 19,
01-04-2022, het boek
The Future of the
Sovjet Past.
Blog 955 Versie 30-03-2022
Bedriegers en bedreigers (gedicht)
Bedriegers en bedreigers,
je hebt ze in soorten:
schreeuwers en
stiekeme zwijgers.
Hoe je te wapenen,
waar ze aan te vatten:
volledige negeren of
een einde maken
aan het jatten
en vervormen van
wat waar is en recht?
Goed en slecht,
waarheid en leugen,
wat is het toch dat
(sommigen) niet
willen deugen?
Nog steeds, misschien
toch de boom van
goed en kwaad, de wil
tot macht en bezit:
het beest in de mens,
nog steeds, verborgen
meestal, in zijn aard,
en al met al
nog nimmer verjaard?
Leo Besouw
Blog 954 Versie 23-03-2022
Om het leven (gedicht)
Om het leven,
gekomen om te dromen
van de overwinning,
zonder bezinning
op wie de waarheid
steelt en misbruikt
om met valselijke
verhalen over glorie
van vroeger, zelf
de eer op te strijken
van ’t herstel
van het vroegere rijk
en veronderstelde eer.
Wat doet het zeer
als de “jongens”
in zinken kisten
niet meer kunnen
vertellen dat zij
niet wisten dat zij
werden misleid
door de man in het land
met de hoogste autoriteit.
Verzamelde lichaams-
delen uit een bloedig
verleden smoorden
de kelen van moeders
die het lot van hun
zonen liever niet
deelden, zoals ooit
over de Russisch-Afghaanse
oorlog beschreven.
Leo Besouw
P.S. Lees het boek
“Zinkjongens” van
Svetlana Alexijevitsch,
De Bezige Bij
(E-book 14,99)
Blog 953 Versie 13-03-2022
Achter De Muur (gedicht)
Achter De Muur
(de Chinese)
kun je schuilen,
anders wordt het
huilen zonder
pet of baret,
voor het avontuur
wat je in Oekraïne
in gang hebt gezet.
Chinese wijsgeren
leerden reeds vijf-
en twintig honderd jaar
geleden dat de brug
naar die uitweg
niet moest worden
vermeden: je Chinese
vrienden zullen je
omarmen op het Plein
van De Hemelse Vrede!
Leo Besouw
Blog 952 Versie 09-03-2022
Hybris (gedicht)
Hybris in een cel
leidt (op termijn)
tot hel
en verdoemenis;
wat is er mis
in de kop van hem
die huidig Russisch leider is?
Ten einde raad,
ter bestrijding van het kwaad,
bezocht ik de oude Grieken
en richtte mijn blik zich
op een aantal
aan het kwaad van hybris
lijdende zieken.
Zo bezocht ik
onder meer:
Achilles, Cassandra,
Icarus en Narcissus,
Sisyphus en Tantalus
en tenslotte Xerxes.
Geen van de zeven
behield het leven:
ze werden door
goddelijk ingrijpen gestraft,
met verblinding getroffen
verdwenen zij in de gracht
van hun ondergang.
Nu de Griekse goden nog,
die godin Hybris toch…
Leo Besouw
P.S. Zie Wikipedia…
Blog 951 Versie 02-03-2022
Het beeld (gedicht)
Het beeld
van die lieve beer
is voorbij, nu ik
op een rij de dingen
zie die hij in gang
heeft gezet en mij
overtuigd heeft dat hij
wel zijn haren,
maar niet zijn streken
en inborst heeft
verloren en een proces
van verouderende
verkranking in denken
zijn sporen trekt
met schuldig bloed
in een onvoorstelbare
heldenmoed van
het volk dat – net
als alle andere –
zijn recht op eigen-
heid en niet in-
menging opeist voor
zijn zelfstandigheid…
Leo Besouw
Blog 950 Versie 27-02-2022
Mijn hoofd (gedicht)
Mijn hoofd
hangt uit ’t lood:
de dood
door oorlog
kruipt als
een stiekeme buldog
van ’t oosten
mijn kop weer binnen
de zinnen over
de geschiedenis
beuken er weer in:
slechts vechten
tegen een dictator
heeft nu nog zin…
Leo Besouw
Blog 949, gemaakt 21-02-22,
Gepubliceerd 23-02-2022
Bela(ze)rus (gedicht)
Bela(ze)rus
met informatie
die niet deugt
en zorgt voor
stagnatie in het
buurland Oekraïne,
zet de machine
van dreiging met
escalatie aan en
blijf staan en doe
alsof de dreiging
komt uit buurman’s
huis, gesteund door
’t westen waar ‘t
vroeger al niet pluis
was door daden
van de nazi’s: gevolg
van nog steeds
verstoorde relaties.
Zo kunnen zogenoemde
provocaties leiden tot
escalaties en kunnen
wellicht onze prestaties
overtroffen worden
voor ’t zicht van
alle naties, zo sprak
(of droomde) de man
over Kremlin’s prestaties
…
Leo Besouw
Blog 948 Versie 16-02-2022
Penibele dikdoenerij gedicht)
Penibele dikdoenerij,
wie is daarvan vrij,
de grootste, de mooiste,
het beste overtreffend,
de rooiste, de gladste,
het beste herstel
van de natie,
de gratie van
het roemrijke verleden,
het heden slechts
schaduw van het
fraaiste droombeeld
van een toekomst
die als een fata
morgana het heden
onwijs verkromt
en verkromt…
Leo Besouw
Blog 947 Versie 09-02-2022
Geef het volk (gedicht)
Geef het volk
brood en Spelen
en ze zullen
je gezag kwelen;
de hoogste sport
op de ladder
blijft onbetwist:
en geen adder
zal je nog bijten
met zijn gif,
geen Oeigoer
zal slagen met zijn mis-
sie voor meer vrijheid:
nu is het alleen tijd
om op het wereldtoneel
je perfectie te laten
zien in het organiseren
van de grootste Spelen,
al gooit corona misschien
meer roet in het eten
dan was voorzien…
Leo Besouw
Blog 946 Versie 02-02-2022
Als je kaars (gedicht)
Als je kaars
is gedoofd,
hoe lang walm
je nog na;
als je hoofd
geheel leeg
is geworden,
word je nog geloofd;
als je niet meer zingt,
word je dan nog
bemind?
Wat als je
doodstil bent
gevallen, wie zal er
van je verhalen,
wat blijft er van je
leven, van al wat je
eens hebt gegeven?
Eeuwigheid kent
geen tijd, wat
voortleeft is ’t nu
en wat gehoopt wordt
voor later; blijven
voor eeuwig lijkt
op een sater…
Leo Besouw
Blog 945 Versie 26-01-2022
Waan (gedicht)
De waan van de dag,
wat dat wezen mag?
Is dat het geloof
in de techniek,
in een God die
alles ziet,
is het de macht
van het Kapitaal,
is het het vertrouwen
op het wapenarsenaal,
is het het woord
van ’s lands leider,
is het de werking
van de bliksemafleider,
is het de macht
van de media,
de vele herhalingen van
“dit is waarvoor ik sta”?
Alleen de tijd zal het
leren, vroeg of laat
sneuvelen de sterkste
beren of de hardst
opgeklopte “waarheden”
of “leren”…
Leo Besouw
Blog 944 Versie 22-01-2022
De Mol (gedicht)
De Mol is blind,
dat is wat
ik er van vind:
een (gesloten) kliek
maakt ziek,
door een geheime
bacterie die je niet ziet:
opgesloten in het donker
en ondergronds door
een zwijgplicht-clausule
ontstaat de verkeerde
module: “Te only way
is up” wordt een ridicule
aanfluiting van
’s mensen hoop:
de verkeerde ijver droop
van zelfingenomenheid
die geen mens vrijpleit
van ongewenst gedrag,
nu niet en tot
in der eeuwigheid…
Leo Besouw
Blog 943 versie 19-01-2022
Landje pik (gedicht)
Landje pik
is, denk ik,
het oudste
veroveringsspel
dat doorgaans leidt
tot een onvoorziene hel
van bloed en verlies,
van hadden we ‘t
geweten, dan konden
we nu ’t herdenken
vergeten.
Om enkelen te noemen:
Napoleon deed ‘t
en strandde,
Hitler begon ‘t
(met leugens)
en belandde
in de poel van de dood,
Poetin lijkt op
herhaling en steeds
meer op de
eigentijdse despoot.
Wie o wie kan
de geschiedenis redden
van ’t herhalende drama
van vuur en zwaard,
van de macht
van oorlogsgeweld,
of ligt de verleiding
te veel, te veel,
in sommige macht-
hebbers’ aard?
Leo Besouw
P.S. Zie o.m. het artikel
“Rusland lijkt…”,
door Michel Kerres
in de Volkskrant
15-01-2022, pag. 5.
Blog 942 Versie 13-01-2022
Het weer (gedicht)
Het weer
is een complot:
na regen komt
zonneschijn, maar na
zonneschijn komt regen:
dat valt vies tegen
en we zijn genegen
daar de weerman
de schuld van te geven…
Het is een complot
zegt de zot, die God
in de ijskast heeft gezet:
hij denkt dat de
Allerhoogste slechts pret
voor hem heeft bestemd;
niet geremd door
bescheidenheid ziet
hij zijn kennis als
ongeremd door feiten
en wetten die de Heer
de natuur heeft toegekend…
Leo Besouw
Blog 941 Versie 07-01-2022
Drie koningen (gedicht)
Biden, Poetin, Xi,
drie koningen
die (mogelijk) dromen:
wie van de drie
zal de toekomst
bepalen van d’ aarde,
de mensen, de edele
metalen, nodig voor
het winnen van jouw
idealen, verstaan ze
de talen van winst
en verlies, hebben ze
de spirit en zijn ze
niet vies van een
open vizier, laten ze
ook andersdenkenden
door de kier die vrijheid
heet en geweten, weten
zij zich – en wie ’t best –
voor hun taak gekweten?
Leo Besouw
Blog 940 Versie 02-01-2022
In 2022 (gedicht)
In 2022
bewaar ons
voor lawines
van leugens,
voor mutaties
van virussen,
voor neerslag
die ons overspoelt,
voor vliegtuigen
of raketten die
een dodelijke vernietiging
brengen, voor gezwollen
rivieren, die ons
wegspoelen, voor
dijkdoorbraken die
ons zouden verzwelgen,
voor orkanen en stormen
die ons bestaan
ontwortelen, voor
dreigende duisternis
en kou door uitval
van onze voorzieningen,
maar bovenal
bewaar ons voor
ongeloof in een
gelukkige toekomst…
Leo Besouw
